اگر زن درخواست طلاق بدهد مهریه تعلق میگیرد

بله، اصولاً زن در صورت درخواست طلاق نیز می تواند مهریه خود را مطالبه کند؛ حق مهریه به محض جاری شدن عقد نکاح برای زن ایجاد می شود و درخواست طلاق از سوی وی، به خودی خود، این حق را ساقط نمی کند. با این حال، نحوه و شرایط وصول مهریه می تواند بسته به نوع طلاق و دلایل آن متفاوت باشد که در ادامه به تفصیل بررسی خواهد شد.

مهریه به عنوان یکی از مهم ترین حقوق مالی زن در نظام حقوقی ایران شناخته می شود. این حق، که ریشه در فقه اسلامی و قوانین مدنی کشور دارد، به محض انعقاد عقد دائم برای زوجه تثبیت می گردد. برداشت های نادرست فراوانی در جامعه وجود دارد مبنی بر اینکه اگر زن تقاضای طلاق نماید، از حق مهریه خود محروم خواهد شد. این مقاله با هدف تبیین دقیق این موضوع و رفع ابهامات رایج، به بررسی جامع شرایط تعلق مهریه در انواع مختلف طلاق از جانب زوجه می پردازد. آگاهی از این قوانین برای هر دو طرفین ازدواج، به ویژه در شرایط پرتنش طلاق، امری ضروری است تا بتوانند تصمیماتی آگاهانه و بر مبنای حقوق خود اتخاذ کنند و از سردرگمی های قانونی بکاهند.

مهریه چیست و چه زمانی به زن تعلق می گیرد؟

مهریه، به زبان ساده، مالی است که مرد در زمان عقد نکاح به همسر خود (زن) می پردازد یا متعهد به پرداخت آن می شود. این مال می تواند به صورت پول نقد، سکه، طلا، املاک، دارایی های منقول و غیرمنقول، یا حتی آموزش هنری و علمی باشد. مبنای تعلق مهریه، صیغه عقد نکاح است؛ به محض جاری شدن صیغه عقد، زن مالک مهریه خود می شود و حق او بر مهریه، یک حق مستقل و پایدار محسوب می گردد.

از منظر حقوقی و فقهی، مهریه نه هدیه است و نه گرویی برای ادامه زندگی مشترک؛ بلکه یک دین محسوب می شود که بر گردن مرد قرار دارد. این حق، با سایر حقوق مالی زن مانند نفقه و اجرت المثل متفاوت است و در هر شرایطی که عقد نکاح صحیحاً منعقد شده باشد، وجود دارد و تنها در صورتی ساقط می شود که زن خود به اراده و اختیار خویش آن را ببخشد (ابراء کند) یا از طریق صلح و توافق، از آن صرف نظر نماید.

انواع مهریه در نظام حقوقی ایران

در قانون مدنی ایران، مهریه به دو نوع اصلی تقسیم می شود که هر یک شرایط خاص خود را برای مطالبه و پرداخت دارند:

1. مهریه عندالمطالبه: این رایج ترین نوع مهریه است. عندالمطالبه به این معناست که زن هر زمان که بخواهد، می تواند مهریه خود را از همسرش مطالبه کند. در این نوع مهریه، توانایی مالی مرد برای پرداخت، شرط مطالبه نیست، بلکه مرد موظف به پرداخت است. در صورت عدم توانایی، مرد می تواند تقاضای اعسار (ناتوانی از پرداخت یکجا) داده و دادگاه با بررسی شرایط مالی او، حکم به تقسیط مهریه صادر می کند.
2. مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت مهریه منوط به توانایی مالی مرد است. به عبارت دیگر، زن تنها در صورتی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت شود مرد استطاعت مالی (توانایی پرداخت) آن را دارد. اثبات این استطاعت مالی بر عهده زن است و در صورت عدم اثبات، دادگاه حکم به پرداخت مهریه صادر نخواهد کرد، مگر اینکه در آینده استطاعت مرد احراز شود. این نوع مهریه کمتر رایج است و معمولاً در هنگام عقد، باید به صراحت در عقدنامه ذکر شود.

شناخت تفاوت این دو نوع مهریه، به ویژه در مراحل مطالبه و درگیری های حقوقی، از اهمیت بالایی برخوردار است. در هر دو حالت، حتی اگر زن درخواست طلاق دهد، اصل حق مهریه محفوظ است، اما نحوه و زمان دریافت آن متفاوت خواهد بود.

اصل کلی: درخواست طلاق از سوی زن و حق مهریه

یکی از باورهای غلط رایج در جامعه، این است که اگر زن متقاضی طلاق باشد، حق مهریه او به صورت خودکار از بین می رود. این باور به هیچ وجه صحیح نیست. بر اساس قوانین ایران، درخواست طلاق از سوی زن، فی نفسه، حق مهریه او را ساقط نمی کند. مهریه، همانطور که پیشتر ذکر شد، دینی است که با عقد نکاح بر ذمه مرد قرار می گیرد و مستقل از چگونگی ادامه یا اتمام زندگی مشترک است.

مبنای قانونی این اصل، ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی ایران است که صراحتاً بیان می دارد: به محض عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. این ماده نشان می دهد که مالکیت زن بر مهریه خود از لحظه عقد قطعی است و این مالکیت، با درخواست طلاق از سوی او، تضعیف یا زائل نمی شود. البته، این به معنای عدم تأثیرگذاری درخواست طلاق زن بر نحوه دریافت مهریه نیست؛ در برخی انواع طلاق، زن ممکن است برای دستیابی به هدف خود (طلاق)، بخشی از مهریه یا تمام آن را ببخشد، اما این اقدام به صورت اختیاری صورت می گیرد و نه به عنوان یک اجبار قانونی.

حق مهریه زن یک دین مستقل و پایدار است که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح ایجاد می شود و درخواست طلاق از سوی زن، به خودی خود، این حق را ساقط نمی کند.

بررسی شرایط مختلف طلاق از طرف زن و وضعیت مهریه

اگرچه اصل کلی بر بقای حق مهریه است، اما در عمل، بسته به نوع و شرایط طلاق که از سوی زن مطرح می شود، نحوه مطالبه و دریافت مهریه ممکن است متفاوت باشد. در ادامه به بررسی دقیق این شرایط می پردازیم:

3.1. طلاق به دلیل عسر و حرج و اثبات تقصیر مرد

طلاق به دلیل عسر و حرج یکی از مهم ترین راه هایی است که زن می تواند بدون رضایت شوهر، تقاضای طلاق کند و همزمان مهریه کامل خود را نیز مطالبه نماید. مفهوم عسر و حرج به حالتی گفته می شود که ادامه زندگی مشترک برای زن دشوار و غیرقابل تحمل باشد و مصادیق آن به گونه ای است که از نظر عرف، زندگی مشترک را برای زن بسیار سخت کند. برخی از مصادیق رایج عسر و حرج شامل موارد زیر است:

• عدم پرداخت نفقه توسط مرد برای مدت طولانی.
• سوء رفتار و خشونت فیزیکی یا روانی شدید از سوی مرد.
• اعتیاد مضر مرد به مواد مخدر یا الکل که به زندگی خانوادگی لطمه می زند.
• بیماری های صعب العلاج و غیرقابل درمان مرد.
• ترک زندگی مشترک توسط مرد برای مدت بیش از شش ماه.
• محکومیت قطعی مرد به حبس طولانی مدت (معمولاً بیش از پنج سال).

در این شرایط، زن باید بتواند دلایل عسر و حرج خود را با ارائه مدارک و شواهد کافی به دادگاه اثبات کند. در صورت اثبات، دادگاه حکم طلاق را صادر می کند و زن می تواند علاوه بر طلاق، مهریه کامل خود را نیز مطالبه نماید.

نقش شروط 12 گانه ضمن عقدنامه

شروط ۱۲ گانه یا شروط چاپی ضمن عقد، مفادی هستند که در سند ازدواج رسمی درج می شوند و به زن این حق را می دهند که در صورت تحقق هر یک از آن ها، به وکالت از مرد، خود را مطلقه سازد. این شروط به نوعی، مصادیق از پیش تعیین شده عسر و حرج هستند که نیاز به اثبات گسترده در دادگاه ندارند. برخی از این شروط عبارتند از:

1. مرد به مدت شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در یک سال بدون عذر موجه، ترک زندگی مشترک نماید.
2. مرد به هر دلیلی، زندگی مشترک را ترک کند و امکان الزام او به بازگشت فراهم نباشد.
3. مرد به حبس قطعی بیش از پنج سال محکوم شود.
4. مرد به بیماری های صعب العلاج مبتلا شود که ادامه زندگی مشترک را به خطر اندازد.
5. مرد به اعتیادی مبتلا شود که برای زندگی خانوادگی مضر است و به درخواست زن، درمان نشود.
6. مرد زن دیگری اختیار کند یا با رضایت همسر اول، با دیگری ازدواج نماید، اما به عدالت رفتار نکند.
7. مرد نسبت به همسر و فرزندان خود سوء رفتار شدید و مستمر داشته باشد.
8. مرد شغل یا کاری برگزیند که به حیثیت زن و مصالح خانوادگی لطمه وارد آورد.
9. مرد به واسطه حکم قطعی دادگاه، به اتهام ارتكاب جرمی محکوم شود که حیثیت و موقعیت زن را به خطر اندازد.
10. مرد پس از شش ماه از تاریخ ابلاغ حکم دادگاه، از پرداخت نفقه خودداری کند.
11. هرگونه توافق دیگری که طرفین در ضمن عقدنامه قید کنند.

در صورت اثبات هر یک از این شروط، زن می تواند هم طلاق بگیرد و هم مهریه کامل خود را مطالبه کند.

3.2. طلاق خلع و مبارات

در برخی موارد، کراهت زن از مرد به حدی است که حاضر می شود برای جدایی، مالی را به شوهرش ببخشد. این نوع طلاق در فقه و قانون مدنی ایران به دو دسته خلع و مبارات تقسیم می شود:

• طلاق خلع: در این نوع طلاق، زن به دلیل تنفر و کراهت از شوهرش، مالی (که معمولاً تمام یا بخشی از مهریه است) را به او می بخشد تا مرد راضی به طلاق شود. مبنای این طلاق، کراهت زن است و مرد نیز ممکن است با پذیرش فدیه (مال بخشیده شده)، رضایت به طلاق دهد.
• طلاق مبارات: این نوع طلاق زمانی رخ می دهد که کراهت و تنفر دوطرفه باشد، یعنی هم زن و هم مرد از یکدیگر کراهت داشته باشند. در طلاق مبارات نیز زن مالی را به مرد می بخشد، اما میزان این مال نمی تواند بیشتر از مهریه او باشد.

در هر دو نوع طلاق خلع و مبارات، بذل مهریه (بخشش مهریه) به عنوان فدیه برای جلب رضایت مرد صورت می گیرد. این بدان معناست که در این حالت، زن به صورت اختیاری از تمام یا بخشی از مهریه خود می گذرد تا به طلاق دست یابد. لازم به ذکر است که بذل مهریه باید با رضایت کامل زن باشد و هیچ اجباری در آن وجود ندارد.

3.3. طلاق توافقی

طلاق توافقی، همانطور که از نامش پیداست، بر اساس توافق و تفاهم کامل زن و مرد بر سر تمامی مسائل مربوط به جدایی صورت می گیرد. در این نوع طلاق، طرفین پیش از مراجعه به دادگاه، درباره مهریه، نفقه، حضانت فرزندان، اجرت المثل، جهیزیه و سایر حقوق مالی و غیرمالی به توافق می رسند. مهریه یکی از مهم ترین آیتم های قابل مذاکره در طلاق توافقی است.

در طلاق توافقی، زن می تواند:

• تمام مهریه خود را دریافت کند.
• بخشی از مهریه خود را دریافت کند و از مابقی آن بگذرد.
• تمام مهریه خود را ببخشد (بذل کند).

اهمیت ثبت این توافقات در دادگاه و سپس در دفترخانه طلاق بسیار بالاست، زیرا پس از ثبت، توافقات لازم الاجرا خواهند بود. توافق بر سر مهریه در این نوع طلاق کاملاً بستگی به اراده طرفین دارد و زن می تواند با توجه به شرایط خود، تصمیم بگیرد که چه میزان از مهریه خود را مطالبه کند یا ببخشد.

3.4. درخواست طلاق بدون دلیل موجه و مخالفت مرد

اگر زن بدون ارائه دلایل موجه قانونی (مانند عسر و حرج یا شروط ۱۲ گانه) صرفاً به دلیل عدم تمایل به ادامه زندگی مشترک درخواست طلاق دهد و مرد با طلاق موافق نباشد، در نظام حقوقی ایران طلاق منوط به رضایت مرد است. در چنین مواردی، حق مهریه زن همچنان محفوظ است و مرد نمی تواند به صرف عدم وجود دلیل موجه برای طلاق، از پرداخت مهریه سر باز زند.

با این حال، در عمل، در بسیاری از این موارد، زن برای جلب رضایت مرد و دستیابی به طلاق، ممکن است ناچار شود که از بخشی یا تمام مهریه خود بگذرد. این اقدام منجر به تبدیل طلاق از نوع بائن خلع می شود. نکته حائز اهمیت این است که این گذشت یا بذل مهریه، کاملاً اختیاری است و قانون زن را ملزم به آن نمی کند، بلکه این یک راهکار عملی برای رسیدن به طلاق در شرایطی است که مرد رضایت ندارد.

3.5. طلاق در دوران عقد و باکره بودن زن

وضعیت مهریه در طلاق هایی که در دوران عقد و پیش از وقوع نزدیکی (رابطه زناشویی) صورت می گیرد، شرایط خاص خود را دارد. بر اساس ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی، اگر طلاق پیش از نزدیکی واقع شود، زن مستحق نصف مهریه است. این قاعده هم در مهریه عندالمطالبه و هم در مهریه عندالاستطاعه اعمال می شود.

یعنی، اگر مهریه ۱۰۰ سکه باشد و طلاق در دوران عقد و پیش از نزدیکی رخ دهد، زن حق مطالبه ۵۰ سکه را خواهد داشت. اگر زن قبلاً تمام مهریه را دریافت کرده باشد، باید نصف آن را به مرد بازگرداند. اگر هیچ مهریه ای دریافت نکرده باشد، تنها حق مطالبه نصف آن را خواهد داشت. اثبات عدم وقوع نزدیکی برای تعلق نصف مهریه، معمولاً از طریق گواهی پزشکی قانونی صورت می گیرد.

مواردی که حق مهریه به چالش کشیده می شود یا ساقط می گردد

همانطور که پیشتر اشاره شد، اصل بر بقای حق مهریه است. اما در شرایطی خاص، ممکن است حق مهریه زن از بین برود یا مطالبه آن با چالش مواجه شود. این موارد عموماً به اقدامات خود زن یا شرایط خاص قانونی مربوط می شوند:

4.1. بذل، ابراء یا صلح مهریه

مهم ترین حالتی که مهریه به طور کامل ساقط می شود، زمانی است که زن به اختیار خود از آن صرف نظر کند. این اقدام می تواند به یکی از اشکال زیر باشد:

• بذل مهریه: به معنای بخشش مهریه در قبال طلاق خلع یا مبارات است. زن با بذل مهریه، به مرد این امکان را می دهد که او را طلاق دهد.
• ابراء مهریه: ابراء به معنای بخشش مهریه بدون هیچ قید و شرطی است. در این حالت، زن دین مهریه را از گردن مرد برمی دارد و مرد دیگر تعهدی به پرداخت آن ندارد.
• صلح مهریه: صلح مهریه به این معناست که زن و مرد بر سر مهریه یا نحوه پرداخت آن به توافقی جدید می رسند. این توافق می تواند شامل بخشیدن تمام یا بخشی از مهریه در ازای دریافت چیز دیگری یا هر توافق مالی دیگر باشد.

برای اعتبار حقوقی این اقدامات، ضروری است که به صورت رسمی (مثلاً در دفترخانه اسناد رسمی یا در دادگاه و با تنظیم صورتجلسه) ثبت و امضا شوند تا جای هیچگونه ابهام یا انکار بعدی نباشد. بخشش شفاهی یا عادی ممکن است در دادگاه قابل اثبات نباشد یا با چالش مواجه شود.

4.2. عدم استطاعت مرد در مهریه عندالاستطاعه

اگر مهریه از نوع عندالاستطاعه باشد، همانطور که قبلاً توضیح داده شد، پرداخت آن منوط به اثبات توانایی مالی مرد است. در صورتی که مرد توانایی مالی لازم برای پرداخت مهریه را نداشته باشد و زن نتواند استطاعت او را به دادگاه اثبات کند، حکم به پرداخت مهریه صادر نخواهد شد و زن عملاً نمی تواند مهریه خود را دریافت کند. در این حالت، حق مهریه ساقط نمی شود، اما قابلیت مطالبه آن تا زمان احراز استطاعت مرد، به تعلیق درمی آید یا به شکلی بسیار طولانی مدت و وابسته به شرایط مالی آتی مرد خواهد بود.

4.3. نشوز زن و تاثیر آن بر مهریه

نشوز زن (به معنای عدم تمکین خاص یا عام) یکی از مفاهیم فقهی و حقوقی است که در آن زن بدون دلیل موجه، از انجام وظایف زناشویی خودداری می کند. یک باور غلط رایج این است که نشوز زن باعث از بین رفتن حق مهریه او می شود. این باور صحیح نیست.

نشوز زن تنها حق نفقه او را ساقط می کند و زن ناشزه مستحق دریافت نفقه از مرد نیست. اما حق مهریه، همانطور که بارها تأکید شد، با عقد نکاح ایجاد می شود و مستقل از تمکین یا نشوز زن است. بنابراین، حتی اگر زن ناشزه باشد و مرد از این بابت شکایت کرده و حکم نشوز گرفته باشد، زن همچنان می تواند مهریه خود را مطالبه کند و این حق او از بین نمی رود.

مراحل قانونی مطالبه مهریه در صورت درخواست طلاق از سوی زن

مطالبه مهریه، حتی زمانی که طلاق از سوی زن درخواست می شود، مراحل قانونی مشخصی دارد. این مراحل معمولاً به شرح زیر است:

1. مراجعه به دادگاه خانواده یا اداره ثبت اسناد:
   • از طریق دادگاه: زن می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده، دادخواست مطالبه مهریه را تنظیم و تقدیم کند. این روش معمولاً زمانی که مرد اموالی برای توقیف ندارد یا در مورد مهریه عندالاستطاعه است، کاربرد دارد.
   • از طریق اداره ثبت اسناد: اگر سند ازدواج رسمی باشد، زن می تواند با مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق و سپس اداره ثبت اسناد، درخواست صدور اجراییه برای مهریه نماید. این روش معمولاً سریع تر است و امکان توقیف اموال مرد را فراهم می کند.
2. جمع آوری مدارک: مدارک اصلی شامل اصل و کپی عقدنامه، اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی زن است.
3. مراحل اجراییه مهریه: پس از صدور اجراییه (چه از دادگاه و چه از ثبت)، مراحل توقیف اموال مرد (مانند حساب بانکی، حقوق، ملک، خودرو و…) برای وصول مهریه آغاز می شود. اگر مرد مالی برای توقیف نداشته باشد، زن می تواند درخواست جلب او را مطرح کند، مگر اینکه مرد اعسار خود را اثبات کرده و دادگاه حکم تقسیط مهریه را صادر کند.
4. نقش وکیل خانواده: حضور وکیل متخصص خانواده در تمامی این مراحل می تواند بسیار مؤثر باشد. وکیل می تواند به زن در جمع آوری مدارک، تنظیم دادخواست، پیگیری پرونده، شناسایی اموال مرد و انجام صحیح مراحل اجراییه کمک کند و در نهایت، روند مطالبه مهریه را تسریع و تسهیل نماید.

مهم است که زنان از حقوق خود آگاه باشند و برای پیشبرد مطالبات خود، از راهنمایی متخصصان حقوقی بهره مند شوند.

سوالات متداول (FAQ) و رفع ابهامات

آیا زن می تواند همزمان هم درخواست طلاق بدهد و هم مهریه خود را به طور کامل بگیرد؟

بله، در صورتی که دلایل موجه قانونی برای طلاق داشته باشد (مانند عسر و حرج یا تحقق شروط ۱۲ گانه ضمن عقد)، می تواند همزمان با درخواست طلاق، مهریه خود را نیز به طور کامل مطالبه کند. در این شرایط، دادگاه حکم طلاق را به دلیل تقصیر مرد صادر کرده و زن از حق مهریه خود بهره مند می شود.

اگر زن قبلاً مهریه خود را به طور کامل دریافت کرده باشد، آیا در صورت درخواست طلاق باید آن را پس بدهد؟

خیر. مهریه، به محض عقد، حق قانونی زن است و پس از دریافت، مالکیت آن برای زن قطعی می شود. بنابراین، اگر زن مهریه خود را قبلاً دریافت کرده باشد، به هیچ وجه ملزم به پس دادن آن در صورت درخواست طلاق نیست، مگر در یک حالت خاص: اگر طلاق از نوع خلع یا مبارات باشد و زن برای جلب رضایت مرد، مالی را (که ممکن است همان مهریه قبلاً دریافت شده باشد) به مرد ببخشد. این بخشش نیز اختیاری است.

اگر زن بدون هیچ دلیلی بخواهد طلاق بگیرد و مرد موافق نباشد، تکلیف مهریه چیست؟

در این حالت نیز حق مهریه زن محفوظ است و از بین نمی رود. اما از آنجایی که طلاق بدون دلیل موجه و با مخالفت مرد، به صورت یک طرفه از سوی زن دشوار است، زن برای دستیابی به طلاق معمولاً نیاز به جلب رضایت مرد دارد. این رضایت غالباً با گذشت از بخشی یا تمام مهریه (تبدیل به طلاق خلع) حاصل می شود. با این وجود، این اقدام کاملاً اختیاری است و مرد به هیچ عنوان نمی تواند زن را مجبور به بخشش مهریه کند.

آیا در دوران عقد، اگر زن طلاق بخواهد، مهریه به او تعلق می گیرد؟

بله، در صورتی که طلاق در دوران عقد و پیش از وقوع نزدیکی (دخول) صورت گیرد، زن مستحق نصف مهریه تعیین شده است. این قاعده در ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی تصریح شده است. اگر نزدیکی واقع شده باشد، زن مستحق تمام مهریه است.

آیا به غیر از مهریه، زن می تواند سایر حقوق مالی خود (نفقه، اجرت المثل، نصف دارایی) را نیز همزمان با درخواست طلاق مطالبه کند؟

بله. زن می تواند علاوه بر مهریه، سایر حقوق مالی خود از جمله نفقه ایام عده، اجرت المثل ایام زندگی مشترک، نحله (در صورت عدم تعلق اجرت المثل) و در صورت وجود شرایط، نصف دارایی مرد را نیز مطالبه نماید. هر یک از این حقوق، شرایط و مدارک اثباتی خاص خود را دارند و می توانند به صورت همزمان یا جداگانه پیگیری شوند.

آیا در صورت اثبات خیانت زن، مهریه او از بین می رود؟

خیر. بر اساس قوانین فعلی ایران، اثبات خیانت زن (یا مرد) به عنوان یک دلیل مستقل، باعث از بین رفتن حق مهریه نمی شود. مهریه حقی است که به محض عقد نکاح ایجاد می شود و ماهیت آن مستقل از رفتار اخلاقی زن پس از عقد است. البته، خیانت می تواند در تصمیمات دادگاه در مورد سایر مسائل (مانند حضانت فرزندان یا نحوه طلاق) تأثیرگذار باشد، اما به طور مستقیم مهریه را ساقط نمی کند. این یک باور غلط رایج است که باید اصلاح شود.

نتیجه گیری

در پاسخ به این پرسش که اگر زن درخواست طلاق بدهد مهریه تعلق میگیرد، باید با قطعیت بیان کرد که مهریه به عنوان یک حق قانونی و شرعی، مستقل از اراده زن برای درخواست طلاق است و به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح به زن تعلق می گیرد. بنابراین، اصل بر بقای حق مهریه است و درخواست طلاق از سوی زن، به خودی خود، این حق را ساقط نمی کند. با این حال، نحوه و میزان دریافت مهریه می تواند تحت تأثیر نوع طلاق (خلع، مبارات، توافقی یا به دلیل عسر و حرج) و همچنین دلایلی که زن برای طلاق ارائه می دهد، متفاوت باشد.

در شرایطی که زن بتواند دلایل موجهی نظیر عسر و حرج یا تحقق شروط ۱۲ گانه عقدنامه را به اثبات برساند، حق مطالبه مهریه کامل خود را خواهد داشت. در طلاق خلع یا توافقی، زن ممکن است به صورت اختیاری و برای حصول طلاق، از بخشی یا تمام مهریه خود بگذرد که این امر نیز با اراده و تصمیم او صورت می گیرد. آگاهی دقیق از این ظرافت های حقوقی برای هر دو طرفین ازدواج از اهمیت بالایی برخوردار است تا در مواجهه با فرآیند طلاق، بتوانند با دیدی باز و اطلاعات کافی نسبت به حقوق و تکالیف خود عمل کنند.

پیچیدگی های پرونده های حقوقی خانواده و لزوم تفسیر صحیح قوانین، اهمیت مشورت با وکلای متخصص در این زمینه را دوچندان می کند. دریافت مشاوره حقوقی تخصصی به زنان کمک می کند تا در مسیر پر چالش طلاق، بهترین تصمیمات را اتخاذ کرده و از حقوق قانونی خود به نحو احسن دفاع نمایند. این امر نه تنها منجر به حفظ حقوق مالی و غیرمالی آن ها می شود، بلکه به کاهش فشارهای روانی و تسریع در روند دادرسی نیز کمک شایانی خواهد کرد.