نحوه قرار دادن ملک به عنوان مهریه

قرار دادن ملک به عنوان مهریه در عقد نکاح یا مطالبه آن در صورت عدم پرداخت، فرآیندی حقوقی و پیچیده است که نیازمند آگاهی کامل از شرایط قانونی و مراحل اجرایی است. این روش شامل ثبت مشخصات دقیق ملک در سند ازدواج یا توقیف اموال ملکی زوج از طریق مراجع قضایی یا ثبتی است.

مهریه، به عنوان یکی از حقوق مالی اساسی زن در عقد نکاح، همواره جایگاه ویژه ای در نظام حقوقی و فرهنگی ایران داشته است. این حق که به محض جاری شدن صیغه عقد، زن مالک آن می شود، می تواند به اشکال مختلفی از جمله وجه نقد، طلا، سکه یا اموال غیرمنقول مانند ملک و زمین تعیین گردد. انتخاب ملک به عنوان مهریه، به دلیل ماهیت باارزش و پایدار آن، در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از زوجین قرار گرفته است. این رویکرد، ضمن ایجاد پشتوانه مالی قوی برای زوجه، می تواند از بروز برخی اختلافات مالی آینده نیز جلوگیری کند. با این حال، فرآیند تعیین یا مطالبه ملک به عنوان مهریه، پیچیدگی های حقوقی خاص خود را دارد که عدم آگاهی از آن ها می تواند به مشکلات جدی منجر شود. در این مقاله جامع، به تمامی ابعاد حقوقی، مراحل اجرایی، چالش های احتمالی و نکات کلیدی مربوط به قرار دادن ملک به عنوان مهریه، از زمان توافق اولیه تا انتقال نهایی سند، خواهیم پرداخت تا آگاهی مخاطبان در این زمینه به طور کامل ارتقا یابد.

اهمیت و جایگاه ملک در مهریه

مهریه، مالی است که بر اساس قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران و شرع مقدس اسلام، به هنگام وقوع عقد نکاح، زوج متعهد به پرداخت آن به زوجه می شود. این حق، که در مواد ۱۰۷۸ و ۱۰۷۹ قانون مدنی ایران به آن اشاره شده، می تواند شامل هر چیزی باشد که دارای «مالیت» بوده و «قابلیت تملک» را دارا باشد. از جمله اهداف اصلی تعیین مهریه، تضمین استقلال مالی زن و ایجاد پشتوانه ای برای وی در طول زندگی مشترک و در صورت جدایی احتمالی است.

انتخاب ملک به عنوان مهریه، مزایای متعددی نسبت به سایر انواع مهریه، از جمله مهریه نقدی یا طلا، دارد. ارزش ملک، به طور معمول، در طول زمان حفظ شده و حتی افزایش می یابد، که این امر آن را به گزینه ای جذاب برای تأمین امنیت مالی بلندمدت زوجه تبدیل می کند. علاوه بر این، ملک یک دارایی ملموس و پایدار است که می تواند از نوسانات شدید اقتصادی کمتر تأثیر پذیرد. با این حال، انتخاب ملک به عنوان مهریه، ملاحظات و الزامات قانونی خاصی را نیز در پی دارد که از جمله آن ها می توان به ضرورت معلوم و معین بودن ملک و مالکیت قطعی زوج بر آن اشاره کرد.

آگاهی کامل از جوانب قانونی مربوط به نحوه قرار دادن ملک به عنوان مهریه، برای هر دو طرفین عقد نکاح ضروری است. عدم رعایت این نکات می تواند به اختلافات حقوقی پیچیده و طولانی منجر شود. در بسیاری از موارد، مشاوره با وکیل متخصص در امور خانواده و املاک، قبل از هرگونه اقدام، می تواند راهگشا باشد و از بروز مشکلات آتی جلوگیری کند. همچنین، لازم است تفاوت های اساسی بین تعیین مهریه ملک در زمان عقد نکاح (به صورت توافقی) و توقیف ملک پس از عقد (در صورت عدم پرداخت مهریه و از طریق مراجع قضایی) به دقت مورد توجه قرار گیرد، زیرا هر یک از این دو حالت، دارای رویه ها و الزامات حقوقی خاص خود هستند.

تعیین ملک به عنوان مهریه در زمان عقد نکاح

تعیین ملک به عنوان مهریه در زمان عقد نکاح، روشی مطمئن و شفاف برای تملیک حق مهریه به زوجه است. در این شیوه، طرفین با توافق کامل و رعایت اصول قانونی، ملکی را به عنوان تمام یا بخشی از مهریه تعیین کرده و مراحل ثبت و انتقال آن را پیگیری می کنند.

شرایط قانونی و شرعی صحت مهریه ملک

برای اینکه یک ملک به صورت قانونی و شرعی به عنوان مهریه قابل قبول باشد، باید شرایط ذیل رعایت شود:

• مالیت داشتن و قابلیت تملک ملک (ماده ۱۰۷۸ قانون مدنی): مهریه باید مالی باشد که از نظر عرف و قانون، ارزش مالی داشته و امکان تملک آن برای زن وجود داشته باشد. ملکی که فاقد مالیت یا غیرقابل تملک باشد (مانند اموال عمومی غیرقابل انتقال)، نمی تواند مهریه قرار گیرد.
• معلوم و معین بودن ملک (ماده ۱۰۷۹ قانون مدنی): مشخصات ملک باید به طور کامل و دقیق مشخص باشد تا هیچگونه ابهامی در مورد آن وجود نداشته باشد. این مشخصات شامل آدرس دقیق، پلاک ثبتی، متراژ، کاربری (مسکونی، تجاری، اداری، زراعی)، سهم مشخص (مانند سه دانگ، شش دانگ) و سایر اوصاف ممیزه است. عدم تعیین دقیق ملک می تواند به بطلان مهریه منجر شود.
• قابلیت نقل و انتقال قانونی ملک: ملک مورد نظر نباید دارای ممنوعیت قانونی برای نقل و انتقال باشد، از قبیل رهن بودن، در بازداشت بودن، یا وجود حقوق اشخاص ثالث که مانع از انتقال مالکیت گردد.
• مالکیت قطعی زوج بر ملک و اختیار تصرف: زوج باید در زمان تعیین مهریه، مالک قانونی و قطعی ملک باشد و حق تصرف و انتقال آن را داشته باشد. اگر ملک در رهن بانک یا دیگری باشد، ابتدا باید با فک رهن، ملک را از قید رهن خارج کرد. همچنین اگر ملک مشاع باشد (یعنی مالکیت آن مشترک باشد)، زوج تنها می تواند سهم خود را به عنوان مهریه قرار دهد و برای انتقال کامل ملک، رضایت سایر شرکا نیز لازم است.

مراحل ثبت ملک به عنوان مهریه در سند ازدواج و دفاتر اسناد رسمی

ثبت ملک به عنوان مهریه یک فرآیند گام به گام است که دقت در هر مرحله از آن ضروری است:

1. گام ۱: توافق زوجین و تعیین جزئیات ملک:
   • زوجین باید بر سر تعیین ملک به عنوان مهریه، سهم دقیق (مثلاً سه دانگ یا شش دانگ)، و ارزش تقریبی آن به توافق کامل برسند.
   • مشخصات کامل ملک شامل آدرس دقیق، پلاک ثبتی، متراژ، نوع کاربری و هر آنچه که به شناسایی دقیق ملک کمک می کند، باید مشخص شود.
   • در صورت نیاز و برای جلوگیری از اختلافات آتی، می توان از کارشناس رسمی دادگستری برای ارزش گذاری دقیق ملک کمک گرفت.
2. گام ۲: درج در عقدنامه ازدواج:
   • در زمان مراجعه به دفتر ازدواج برای ثبت عقد، سردفتر را از تصمیم خود مبنی بر تعیین ملک به عنوان مهریه مطلع سازید.
   • سردفتر موظف است جزئیات کامل و دقیق ملک را با ذکر مشخصات کامل ثبتی آن (پلاک، بخش، آدرس) در بخش مهریه عقدنامه ازدواج به دقت ثبت کند.
   • مدارک اولیه مالکیت ملک، مانند کپی سند مالکیت، باید به سردفتر ارائه شود.
3. گام ۳: ثبت رسمی و انتقال سند مالکیت:
   • پس از ثبت عقد در دفتر ازدواج، زوجین باید برای انتقال رسمی سند مالکیت به نام زوجه، به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه کنند. این مرحله می تواند همزمان با عقد یا پس از آن انجام شود.
   • مدارک لازم برای این مرحله عبارتند از:
     • اصل سند مالکیت ملک
     • کپی برابر اصل عقدنامه ازدواج
     • گواهی پایان کار و عدم خلاف از شهرداری
     • استعلامات لازم از اداره ثبت اسناد و املاک (جهت اطمینان از عدم وجود ممنوعیت نقل و انتقال یا بازداشت)
     • مفاصاحساب مالیاتی (مالیات نقل و انتقال)
     • مفاصاحساب عوارض شهرداری
     • کارت ملی و شناسنامه زوجین
   • در دفتر اسناد رسمی، یک سند رسمی انتقال یا اقرارنامه رسمی مبنی بر انتقال بلاعوض ملک (یا سهم مشخصی از آن) به عنوان مهریه به نام زوجه تنظیم می شود.
   • پس از پرداخت هزینه های مربوط به انتقال سند و مالیات های متعلقه، سند تک برگی جدید به نام زوجه صادر می گردد.

نکات حقوقی و عملی مهم در تعیین مهریه ملک در عقد

• ملک مشاع: قرار دادن ملک مشاع (ملکی که چندین مالک دارد) به عنوان مهریه مجاز است، اما برای انتقال مالکیت آن، رضایت و حضور تمامی شرکا در دفتر اسناد رسمی لازم است.
• شرط ضمن عقد تملیک ملک در آینده: گاهی زوجین شرط می کنند که زوج در آینده ملکی را خریداری و به عنوان مهریه به زوجه منتقل کند. این شرط در صورتی صحیح است که مشخصات کامل ملک (یا حداقل اوصاف کلی آن در حدی که جهالت برطرف شود) و ارزش تقریبی آن، همچنین مهلت زمان انجام شرط، معلوم و معین گردد. همچنین، باید به صورت صریح عبارت به صورت مجانی در شروط تملیک آتی درج شود تا ماهیت هبه یا صلح بلاعوض مهریه تأیید شود. در غیر این صورت، این شرط ممکن است باطل یا غیرقابل اجرا تلقی شود.
• ارزش گذاری ملک توسط کارشناس رسمی دادگستری: در مواردی که ارزش ملک مورد اختلاف باشد یا جهت جلوگیری از مشکلات آتی، می توان از کارشناس رسمی دادگستری برای تعیین ارزش روز ملک استفاده کرد. این کار به خصوص در مهریه هایی که به صورت نصف یک دانگ یا مشابه آن تعیین می شوند، اهمیت بالایی دارد.
• تأثیر بدهی ها و رهن بر ملک مهریه: ملکی که در رهن بانک یا اشخاص دیگر است، یا دارای بدهی های معوقه (مانند قبوض) باشد، تا زمانی که از رهن خارج نشده یا بدهی ها تسویه نشده باشد، قابل انتقال کامل به عنوان مهریه نیست. زوجه باید از این مسائل آگاهی کامل داشته باشد.

مطابق ماده ۱۰۷۸ قانون مدنی، هر چیزی که مالیت داشته و قابل تملک باشد، می تواند مهر قرار گیرد. این ماده اساس قانونی برای تعیین ملک به عنوان مهریه را فراهم می آورد.

مطالبه مهریه و توقیف ملک شوهر (پس از عقد و در صورت عدم پرداخت)

زمانی که ملک در زمان عقد به عنوان مهریه تعیین نشده باشد یا زوج از پرداخت مهریه عندالمطالبه خودداری کند، زوجه حق دارد برای مطالبه مهریه و در صورت لزوم، توقیف اموال زوج اقدام کند. این فرآیند از طریق مراجع قضایی یا اداره اجرای ثبت اسناد انجام می پذیرد.

تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه در مطالبه ملک

• مهریه عندالمطالبه: در این نوع مهریه، زن می تواند بلافاصله پس از عقد نکاح، مهریه خود را مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت آن است. در صورت عدم پرداخت، زن می تواند از طریق قانونی برای توقیف اموال مرد، از جمله ملک، اقدام کند.
• مهریه عندالاستطاعه: در این حالت، پرداخت مهریه منوط به توانایی مالی مرد است. زن تنها زمانی می تواند مهریه را مطالبه کند که ثابت شود مرد توانایی پرداخت آن را دارد. در این موارد، توقیف ملک مرد ممکن است پیچیدگی های بیشتری داشته باشد، زیرا ابتدا باید استطاعت مالی زوج اثبات شود.

مراحل قانونی توقیف ملک بابت مهریه

روند توقیف ملک برای وصول مهریه به شرح زیر است:

1. گام ۱: صدور اجراییه مهریه:
   • زوجه می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده و تقدیم دادخواست مطالبه مهریه، یا با مراجعه به اداره اجرای ثبت اسناد و املاک (در صورتی که مهریه در سند ازدواج ثبت شده باشد و جنبه رسمی داشته باشد)، درخواست صدور اجراییه برای وصول مهریه را بنماید.
   • انتخاب بین دادگاه و اداره ثبت، بستگی به شرایط پرونده و ترجیح زوجه دارد. عموماً فرآیند از طریق اداره ثبت سریع تر است، مگر اینکه مهریه مال غیرمعین باشد یا اختلافاتی در مورد آن وجود داشته باشد که نیاز به رسیدگی قضایی داشته باشد.
2. گام ۲: معرفی و شناسایی اموال مرد (ملک):
   • پس از صدور اجراییه، زوجه باید اموال ملکی زوج را شناسایی و به مرجع اجراکننده معرفی کند. این کار می تواند از طریق استعلام از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، بانک ها، و سایر مراجع قانونی انجام شود.
   • معرفی دقیق مشخصات ملک (آدرس، پلاک ثبتی) توسط زوجه، نقش حیاتی در تسریع فرآیند توقیف دارد.
3. گام ۳: درخواست توقیف ملک و صدور دستور توقیف:
   • زوجه با ارائه اجراییه و معرفی ملک، درخواست توقیف ملک را از مرجع ذیصلاح (دادگاه یا اداره ثبت) مطرح می کند.
   • پس از بررسی، دستور توقیف ملک صادر و به اداره ثبت اسناد محل وقوع ملک ابلاغ می شود تا پلاک ثبتی ملک مورد نظر توقیف شده و هرگونه نقل و انتقال آن ممنوع گردد.
4. گام ۴: کارشناسی و ارزیابی ملک توقیف شده:
   • ملک توقیف شده توسط کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی شده و ارزش روز آن تعیین می گردد. این ارزیابی مبنای پرداخت مهریه خواهد بود.
5. گام ۵: مزایده و انتقال مالکیت (در صورت عدم پرداخت مهریه):
   • در صورتی که زوج پس از توقیف ملک و ارزیابی آن، همچنان از پرداخت مهریه خودداری کند، مرجع اجراکننده (دادگاه یا اداره ثبت) ملک را از طریق مزایده به فروش می رساند.
   • پس از مزایده، مبلغ حاصل از فروش به میزان مهریه زوجه، به وی پرداخت می شود.
   • اگر زوجه تمایل داشته باشد و ارزش مهریه با ارزش ملک همخوانی داشته باشد، می تواند درخواست کند که ملک مستقیماً به نام وی منتقل شود. در این صورت، با پرداخت مابه التفاوت یا قبول ارزش ملک، سند مالکیت به نام زوجه منتقل خواهد شد.

آیا زن می تواند خانه مرد را به عنوان مهریه بگیرد؟ (بررسی موردی مستثنیات دین)

اینکه آیا زن می تواند خانه مرد را به عنوان مهریه بگیرد، به موضوع «مستثنیات دین» بستگی دارد. مستثنیات دین، اموالی هستند که بر اساس ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، حتی در صورت بدهکاری شخص، نمی توان آن ها را توقیف کرد. این اموال برای حفظ حداقل زندگی آبرومندانه برای بدهکار و خانواده اش ضروری تلقی می شوند.

شرایطی که خانه یا سه دانگ از آن جزو مستثنیات دین محسوب می شود:

• مسکونی بودن: خانه مورد نظر باید محل سکونت واقعی زوج باشد.
• در شأن محکوم علیه: منزل مسکونی باید عرفاً در شأن و منزلت محکوم علیه و خانواده اش باشد. این معیار بر اساس عرف و شرایط اقتصادی جامعه تعیین می شود.
• عدم اعسار: در صورتی که زوج معسر (ناتوان از پرداخت بدهی های خود) تشخیص داده شود، خانه مسکونی او جزو مستثنیات دین قرار می گیرد.

شرایطی که خانه جزو مستثنیات دین محسوب نمی شود:

• مازاد بر نیاز: اگر مرد دارای اموال ملکی متعدد باشد و خانه مورد بحث مازاد بر نیاز و شأن عرفی او باشد، قابل توقیف خواهد بود.
• اموال متعدد: اگر محکوم علیه دارای چند خانه مسکونی باشد، تنها یک مورد از آن ها که در شأن وی است، جزو مستثنیات دین محسوب می شود و باقی خانه ها قابل توقیف هستند.

تبصره ۲ ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: این تبصره مقرر می دارد: چنانچه به حکم قانون، مستثنیات دین تبدیل به عوض دیگری شده باشد، مانند اینکه مسکن به دلیل قرار گرفتن در طرح های عمرانی تبدیل به وجه گردد، یا در اثر از بین رفتن، عوضی دریافت شده باشد، وصول محکوم به از آن امکان پذیر است، مگر اینکه محرز شود مدیون قصد تهیه موضوع نخستین را دارد. این به این معناست که اگر خانه به پول نقد تبدیل شود، آن پول دیگر الزاماً جزو مستثنیات دین نیست و می تواند برای پرداخت مهریه توقیف شود، مگر اینکه مرد ثابت کند قصد دارد با آن پول، دوباره مسکن تهیه کند.

---

چالش ها، ملاحظات خاص و نکات تکمیلی

قرار دادن ملک به عنوان مهریه، هرچند دارای مزایای فراوان است، اما با چالش ها و ملاحظات حقوقی و عملی خاصی نیز همراه است که آگاهی از آن ها برای هر دو طرف قرارداد ضروری است.

ملک دارای رهن، اجاره یا بازداشت

یکی از مهمترین چالش ها، وضعیت حقوقی ملک است. اگر ملکی در رهن بانک یا شخص ثالث باشد، یا قبلاً بازداشت شده باشد، یا تحت قرارداد اجاره باشد، انتقال کامل مالکیت آن به عنوان مهریه به زوجه با مشکل مواجه خواهد شد.
در مورد ملک رهنی، ابتدا باید نسبت به فک رهن اقدام شود. فک رهن یعنی پرداخت بدهی به مرتهن (مثلاً بانک) و آزادسازی ملک از قید رهن. تا زمانی که ملک در رهن است، انتقال سند مالکیت بدون رضایت مرتهن امکان پذیر نیست و در صورت انتقال نیز حقوق مرتهن همچنان پابرجاست.
ملک اجاره ای نیز چالش های خاص خود را دارد. اگر ملک دارای مستأجر باشد، حتی پس از انتقال مالکیت به زوجه، قرارداد اجاره تا پایان مدت خود معتبر است و زوجه باید به عنوان مالک جدید، حقوق مستأجر را رعایت کند. در این شرایط، منافع ملک تا پایان مدت اجاره به مستأجر تعلق دارد.
ملک بازداشت شده، به هیچ وجه قابل نقل و انتقال نیست. بازداشت ملک معمولاً به دلیل وجود دعاوی حقوقی، بدهی مالیاتی یا سایر تعهدات قانونی صورت می گیرد. قبل از هرگونه اقدام برای تعیین یا انتقال ملک به عنوان مهریه، باید از عدم بازداشت ملک اطمینان حاصل شود.

اختلاف در ارزش گذاری ملک و نحوه اعتراض

ارزش گذاری دقیق ملک، به ویژه در شرایط نوسانات بازار، می تواند منبع اختلاف باشد. اگر زوجین بر سر ارزش ملک توافق نداشته باشند یا زوجه (در مرحله توقیف) به ارزیابی کارشناس دادگستری اعتراض داشته باشد، می توانند از طریق مراجع قانونی اعتراض خود را مطرح کنند.
حق اعتراض به نظر کارشناس، یک حق قانونی است. طرفین می توانند ظرف مدت مقرر (معمولاً یک هفته) پس از ابلاغ نظر کارشناس، به آن اعتراض کرده و درخواست ارجاع امر به هیئت کارشناسی (سه نفره) را داشته باشند. در این صورت، هیئت کارشناسان پس از بررسی، نظر قطعی خود را اعلام خواهند کرد.

مالیات ها و عوارض انتقال سند ملک

انتقال سند مالکیت ملک، مشمول پرداخت مالیات ها و عوارض مختلفی است. این هزینه ها شامل موارد زیر می شود:

1. مالیات نقل و انتقال ملک: مطابق ماده ۱۸۷ قانون مالیات های مستقیم، نرخ مالیات بر اساس ارزش معاملاتی ملک تعیین می شود و عموماً بر عهده فروشنده (در اینجا زوج) است.
2. عوارض شهرداری: شامل عوارض نوسازی، پسماند و سایر عوارض محلی است که باید قبل از انتقال سند تسویه شود.
3. حق الثبت و حق التمبر: هزینه های مربوط به ثبت سند در دفاتر اسناد رسمی و اداره ثبت اسناد و املاک.

در خصوص مسئولیت پرداخت این هزینه ها، اصل بر عهده زوج است، اما طرفین می توانند در این مورد توافق دیگری داشته باشند. برخی معافیت های احتمالی یا کاهش مالیات در مورد مهریه، نیاز به بررسی دقیق توسط کارشناس مالیاتی یا وکیل دارد، زیرا ممکن است بسته به شرایط خاص پرونده و قوانین مالیاتی زمان، تغییراتی وجود داشته باشد.

آگاهی از وضعیت حقوقی ملک، از جمله وجود رهن یا بازداشت، پیش از هرگونه اقدام برای تعیین یا مطالبه آن به عنوان مهریه، حیاتی است و می تواند از مشکلات آتی جلوگیری کند.

مهریه ملک در صورت فوت زوج

در صورت فوت زوج، مهریه ملک از ترکه متوفی (اموال به جا مانده از او) قابل مطالبه است. زن جزو طلبکاران متوفی محسوب می شود و مهریه وی، حتی مقدم بر سهم الارث و سایر دیون عادی، از اموال متوفی پرداخت می گردد.
اگر ملک خاصی به عنوان مهریه تعیین شده باشد، آن ملک از ترکه خارج و به طور کامل به زوجه منتقل می شود. اگر مهریه به صورت وجه نقد یا سکه باشد و زوجه پس از فوت زوج درخواست توقیف ملک را داشته باشد، این موضوع نیز مانند سایر مطالبات از ترکه متوفی پیگیری خواهد شد. در این فرآیند، ورثه متوفی نیز درگیر می شوند و هرگونه انتقال مالکیت، باید با رعایت حقوق آن ها و تحت نظارت دادگاه صورت گیرد.

راهکارهای جایگزین در صورت عدم امکان توقیف ملک

در برخی موارد، ممکن است به دلایل مختلف (مانند مستثنیات دین بودن ملک، عدم مالکیت رسمی زوج بر ملک، یا وجود موانع قانونی دیگر) امکان توقیف یا انتقال ملک وجود نداشته باشد. در چنین شرایطی، زوجه می تواند به دنبال راهکارهای جایگزین باشد:

• توقیف سایر اموال منقول: از جمله خودرو، حساب های بانکی، سهام، طلا و جواهرات و هرگونه مال منقول باارزش دیگر متعلق به زوج.
• توقیف حقوق و مزایا: در صورت اشتغال زوج، می توان بخشی از حقوق و مزایای وی را تا زمان تسویه کامل مهریه توقیف کرد.
• درخواست جلب: در صورت عدم پرداخت مهریه و نداشتن مال برای توقیف، زوجه می تواند درخواست حکم جلب زوج را بنماید، البته با رعایت شرایط قانونی مربوط به حبس مهریه (مانند عدم اعسار زوج و تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی).
• تقسیط مهریه: زوج می تواند با اثبات عدم توانایی مالی، از دادگاه درخواست اعسار و تقسیط مهریه را داشته باشد. در این صورت، مهریه به صورت اقساطی پرداخت خواهد شد.

نتیجه گیری

نحوه قرار دادن ملک به عنوان مهریه، چه در زمان عقد نکاح و چه در مراحل مطالبه پس از آن، فرآیندی پیچیده و دارای ابعاد حقوقی متعددی است. از انتخاب دقیق ملک و اطمینان از صحت مالکیت زوج بر آن، تا ثبت جزئیات کامل در سند ازدواج و سپس انتقال رسمی سند در دفاتر اسناد رسمی، هر مرحله نیازمند دقت و آگاهی کامل از قوانین مربوطه است.

تفاوت های اساسی بین مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، چالش های مربوط به مستثنیات دین، و ملاحظات ویژه ای که در مورد ملک های دارای رهن، اجاره یا بازداشت وجود دارد، همگی بر ضرورت کسب اطلاعات جامع و دقیق تأکید می کنند. همچنین، تبعات مالیاتی و هزینه های مربوط به انتقال سند نیز از جمله مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

با توجه به تمامی این پیچیدگی ها، تأکید نهایی بر ضرورت مشاوره با وکیل متخصص در حوزه حقوق خانواده و امور ملکی است. یک وکیل مجرب می تواند راهنمایی های لازم را در تمامی مراحل ارائه دهد، از تنظیم دقیق شروط ضمن عقد تا پیگیری های قضایی برای توقیف و انتقال ملک، و بدین ترتیب از بروز مشکلات حقوقی احتمالی جلوگیری کرده و حقوق هر دو طرف، به خصوص زوجه، را تضمین نماید. تصمیم گیری آگاهانه و مسئولانه، با پشتوانه دانش حقوقی و مشاوره تخصصی، کلید موفقیت در این فرآیند خواهد بود.