علایم ویپینگ و آسم: تشدید یک بیماری مزمن تنفسی

مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی و ارتباط آن با بیماری های ریه

مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی در سال های اخیر به طور گسترده ای افزایش یافته است. اما باید توجه داشت که این روش ها همچنان ممکن است برای سلامت ریه ها مضر باشند. در ادامه به برخی از اثرات مصرف ویپ و آیکد سیگار الکترونیکی بر سلامت ریه و ارتباط آن با بیماری های ریه می پردازیم:

1. التهاب ریه: مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی می تواند منجر به التهاب ریه شود. این التهاب ممکن است علایمی مانند سرفه، تنگی نفس و درد سینه را به همراه داشته باشد.
2. آسم: استفاده از ویپ و سیگار الکترونیکی می تواند برای افرادی که قبلاً آسم داشته اند، عوارض بیشتری ایجاد کند و به شدت علایم آسم را افزایش دهد.

3. التهاب ریه: مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی می تواند منجر به التهاب ریه شود. این التهاب ممکن است علایمی مانند سرفه، تنگی نفس و درد سینه را به همراه داشته باشد.
4. آسم: استفاده از ویپ و سیگار الکترونیکی می تواند برای افرادی که قبلاً آسم داشته اند، عوارض بیشتری ایجاد کند و به شدت علایم آسم را افزایش دهد.
5. بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD): مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی می تواند عوارض جدی برای افراد مبتلا به COPD ایجاد کند و علایم آن را تشدید کند.
6. آسبستوزیس: برخی از محلول های استفاده شده در ویپ و سیگار الکترونیکی حاوی آسبستوس می باشند که می تواند به طور مستقیم به ریه ها آسیب برساند و عفونت های ریه را ایجاد کند.

به طور کلی، استفاده از ویپ و سیگار الکترونیکی همچنان ممکن است برای سلامت ریه ها ضرر داشته باشد. برای حفظ سلامت ریه ها، بهتر است از این روش ها خودداری کرده و به روش های سالمتر برای ترک سیگار معمولی متمایل شوید. همچنین، در صورت داشتن هرگونه علایم ناشی از مصرف ویپ و سیگار الکترونیکی، به پزشک خود مراجعه کنید

آسم یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که مجاری هوایی در ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. راه های هوایی لوله هایی هستند که هوا را به داخل و خارج از ریه های شما منتقل می کنند. اگر آسم دارید، راه های هوایی ممکن است ملتهب و گاهی باریک شوند. این امر باعث می شود هنگام بازدم، جریان هوا از مجاری تنفسی شما سخت تر شود.

طبق  مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، از هر 13 نفر در ایالات متحده، 1 نفر مبتلا به آسم است. این بیماری در تمام سنین تاثیر می گذارد و اغلب در دوران کودکی شروع می شود. برخی چیزها می توانند علایم آسم را تشدید کنند، مانند گرده گل، ورزش، عفونت های ویروسی یا هوای سرد. به این عوامل محرک آسم می گویند. هنگامی که علایم بدتر می شوند، به آن حمله آسم می گویند. هیچ درمان قطعی برای آسم وجود ندارد، اما کنترل و برنامه اقدام آسم می تواند به شما در مدیریت آن بیش از آنچه فکر کنید کمک کند. این طرح ممکن است شامل نظارت، اجتناب از محرک ها و استفاده از دارو درمانی باشد.

آسم چیست؟

آسم که آسم برونشیال نیز نامیده می شود، بیماری است که ریه های شما را تحت تاثیر قرار می دهد. این یک بیماری مزمن (مداوم) است، به این معنی که از بین نمی رود و نیاز به مدیریت پزشکی مداوم دارد. در حال حاضر بیش از 25 میلیون نفر در ایالات متحده به آسم مبتلا هستند. این تعداد شامل بیش از 5 میلیون کودک است. در صورت عدم درمان، آسم می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

حمله آسم چیست؟

وقتی به طور طبیعی نفس می کشید،مجاری هوایی کاملا باز هستند و به هوا اجازه می دهند به راحتی و بی صدا حرکت کند. در طول حمله آسم، سه چیز ممکن است رخ دهد:

1. برونکواسپاسم: ماهیچه های اطراف راه های هوایی منقبض می شوند (سفت می شوند). وقتی آنها سفت می شوند، راه های هوایی شما را باریک می کند. هوا نمی تواند آزادانه از طریق راه های هوایی منقبض شده جریان یابد.
2. التهاب: پوشش مجاری تنفسی شما متورم می شود. راه های هوایی متورم اجازه نمی دهد هوای زیادی به ریه های شما وارد یا از آن خارج شود.
3. تولید مخاط: در طول حمله، بدن شما مخاط بیشتری تولید می کند. این مخاط غلیظ راه های هوایی را مسدود می کند.

هنگامی که راه های هوایی شما سفت تر می شود، صدایی به نام خس خس کردن در هنگام نفس کشیدن ایجاد می کنید، صدایی که راه های هوایی شما هنگام بازدم ایجاد می کنند. همچنین ممکن است یک حمله آسم به نام تشدید یا شعله ور شدن آسم را تجربه کنید. این اصطلاح برای زمانی است که آسم شما کنترل نشده باشد.

چه انواعی از آسم وجود دارد؟

آسم بر اساس علت و شدت علایم به انواع مختلفی تقسیم می شود. پزشکان آسم را به صورت زیر شناسایی می کنند:

1. متناوب: این نوع آسم می آید و می رود بنابراین می توانید در بین حمله های آسم زندگی طبیعی داشته باشید.
2. پایدار: آسم مداوم به این معنی است که شما در بیشتر مواقع علایم دارید. علایم می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی شدت آسم را بر اساس تعداد دفعات بروز علایم تعیین می کنند. آن ها همچنین در نظر می گیرند که چگونه می توانید کارها را در طول حمله انجام دهید.

آسم دلایل متعددی دارد:

• آلرژیک: آلرژی برخی افراد می تواند باعث حمله آسم شود. آلرژن ها شامل مواردی مانند کپک ها، گرده ها و شوره حیوانات خانگی هستند.
• غیر آلرژیک: عوامل خارجی می توانند باعث تشدید آسم شوند. ورزش، استرس، بیماری و آب و هوا ممکن است باعث حمله آسم شوند.

آسم همچنین میتواند به انواع زیر هم تقسیم شوند:

• شروع بزرگسالی: این نوع آسم بعد از 18 سالگی شروع می شود.
• شروع در کودکی: این نوع آسم اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود و می تواند در نوزادان و کودکان نوپا رخ دهد. قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک شما در صورت حمله آسم به یک دستگاه تنفسی در دسترس نیاز دارد، باید مطمین شوید که آن را با پزشک خود در میان بگذارید. ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان می تواند به شما در درک خطرات کمک کند.

چه چیزی باعث آسم می شود؟

محققان نمی دانند چرا برخی از افراد آسم دارند در حالی که برخی دیگر اینگونه نیستند. اما برخی از عوامل خطر فرد را مستعد آسم می کند که شامل:

• آلرژی: داشتن آلرژی می تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
• عوامل محیطی: افراد ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض چیزهایی که مجاری تنفسی را تحریک می کنند، به آسم مبتلا شوند. این مواد شامل مواد آلرژی زا، سموم، دود و دود دست دوم یا دست سوم است. اینها به ویژه برای نوزادان و کودکان خردسالی که سیستم ایمنی آنها به تکمیل نشده است مضر باشد.
• ژنتیک: اگر خانواده شما سابقه آسم یا بیماری های آلرژیک داشته باشد، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
• عفونت های تنفسی: برخی عفونت های تنفسی، مانند ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)، می توانند به ریه های در حال رشد کودکان آسیب بزنند.

محرک های رایج حمله آسم چیست؟

در صورت تماس با موادی که شما را تحریک می کند، ممکن است دچار حمله آسم شوید. پزشکان این مواد را “محرک” می نامند. دانستن اینکه چه چیزی باعث تحریک آسم شما می شود، جلوگیری از حملات آسم را آسان تر می کند.برای برخی از افراد، یک محرک می تواند بلافاصله حمله را آغاز کند. برای افراد دیگر یا در زمان های دیگر، حمله ممکن است ساعت ها یا روزها بعد شروع شود.

محرک ها می توانند برای هر فرد متفاوت باشند. اما برخی از محرک های رایج عبارتند از:

• آلودگی هوا: بسیاری از چیزهای بیرون می توانند باعث حمله آسم شوند. آلودگی هوا شامل آلاینده های کارخانه ها، اگزوز خودروها، دود آتش سوزی و غیره است.
• حشرات موجود در گرد و غبار: شما نمی توانید این حشرات را ببینید، اما آنها در خانه های ما هستند. اگر آلرژی به کنه گرد و غبار دارید، می تواند باعث حمله آسم شود.
• ورزش: برای برخی افراد، ورزش می تواند باعث حمله شود.
• قارچ ها: مکان های مرطوب می توانند باعث ایجاد کپک شوند که در صورت ابتلا به آسم می تواند مشکلاتی ایجاد کند. حتما لازم نیست برای حمله به قارچ خاصی حساسیت داشته باشید.
• آفات: سوسک ها، موش ها و سایر آفات خانگی می توانند باعث حملات آسم شوند.
• حیوانات خانگی: حیوانات خانگی شما می توانند باعث حملات آسم شوند. اگر به شوره حیوانات خانگی (پوست های خشک شده پوست) حساسیت دارید، تنفسآن ها می تواند مجاری تنفسی شما را تحریک کند.
• دود تنباکو: اگر شما یا فردی در خانه شما سیگار می کشد، خطر ابتلا به آسم بیشتر است. هرگز نباید در مکان های بسته مانند ماشین یا خانه سیگار بکشید و بهترین راه حل ترک سیگار است.
• مواد شیمیایی یا بوهای قوی این موارد می تواند باعث ایجاد حملات در برخی افراد شود.
• مواجهه های شغلی خاص شما می توانید در محل کار خود در معرض چیزهای زیادی از جمله تمیز کردن محصولات، گرد و غبار آرد یا چوب یا سایر مواد شیمیایی قرار بگیرید. اگر آسم دارید همه اینها می تواند محرک باشد.

علایم و نشانه های آسم چیست؟

افراد مبتلا به آسم معمولا علایم واضحی دارند. این علایم و نشانه ها شبیه بسیاری از عفونت های تنفسی است:

• سفتی قفسه سینه، درد یا فشار
• سرفه (به خصوص در شب)
• تنگی نفس
• خس خس سینه

ممکن است با هر حال همه این علایم را نداشته باشید. شما می توانید علایم و نشانه های مختلفی را در زمان های مختلف با آسم مزمن داشته باشید. همچنین، علایم می تواند بین حملات آسم تغییر کند.

چه گزینه های درمانی برای درمان آسم وجود دارد؟

شما گزینه هایی برای کمک به مدیریت آسم خود دارید. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای کنترل علایم تجویز کند. این ها شامل:

• برونکودیلاتورها: این داروها عضلات اطراف راه های هوایی شما را شل می کنند. عضلات شل شده به مجاری تنفسی اجازه می دهند هوا را به حرکت درآورند. آنها همچنین اجازه می دهند مخاط راحت تر از طریق راه های هوایی حرکت کند. این داروها در صورت بروز علایم شما را تسکین می دهند و برای آسم متناوب و مزمن استفاده می شوند.
• داروهای ضد التهاب: این داروها تورم و تولید مخاط را در مجاری هوایی شما کاهش می دهند. آنها ورود و خروج هوا به ریه های شما را آسان تر می کنند. ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی(پزشک) شما ممکن است آنها را برای کنترل یا جلوگیری از علایم آسم مزمن هر روز تجویز کند.
• درمان های بیولوژیک برای آسم: این درمان ها برای آسم شدید زمانی استفاده می شوند که علایم علیرغم درمان مناسب با داروهای استنشاقی همچنان ادامه داشته باشند.

شما می توانید داروهای آسم را به روش های مختلف مصرف کنید. شما ممکن است با استفاده از اسپری ها با دوز اندازه گیری شده، نبولایزر یا نوع دیگری از استنشاق کننده آسم، داروها را استفاده کنید.ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است داروهای خوراکی را نیز تجویز کند.

چگونه علایم آسم را کنترل کنید؟

شما باید علایم آسم خود را پیگیری کنید. این یک بخش مهم برای مدیریت بیماری است. ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که از یک دستگاه که مقدار هوای بازدمی شمارا مسنجد (PF) استفاده کنید. این دستگاه اندازه گیری می کند که با چه سرعتی می توانید هوا را از ریه های خود خارج کنید. همچنین می تواند به ارایه دهنده شما کمک کند تا داروهای شما را اصلاح کند. همچنین به شما می گوید که آیا علایم شما بدتر می شود یا خیر.

.