معرفی و نقد سریال قطار بی نهایت

سریال انیمیشنی «قطار بی نهایت» (Infinity Train) اثری عمیق و تفکربرانگیز است که مرزهای انیمیشن کودک و بزرگسال را در هم می شکند و با داستانی استعاری، به سفری بی انتها در دنیای پیچیده خودشناسی می پردازد. این سریال، فراتر از یک سرگرمی صرف، آینه ای است که چالش های درونی انسان را به شکلی هنرمندانه به تصویر می کشد.

در دنیای امروز، انیمیشن ها دیگر تنها به مخاطبان خردسال محدود نمی شوند. آثاری چون «قطار بی نهایت» ثابت کرده اند که این مدیوم می تواند بستری برای روایت داستان های پیچیده، فلسفی و روان شناختی باشد که هم برای نوجوانان و هم برای بزرگسالان جذابیت و عمق دارد. این سریال با ساختار آنتولوژی (هر فصل داستان مستقل خود را دارد اما حول محور قطار می چرخد)، توانسته است رویکردی تازه به داستان گویی ارائه دهد و به پدیده ای متفاوت و قابل تأمل در عرصه انیمیشن تبدیل شود.

سفری بی انتها در ذهن و روح: نگاهی به مفهوم قطار بی نهایت

«قطار بی نهایت» که با نام اصلی Infinity Train شناخته می شود، یک سریال انیمیشنی آمریکایی است که توسط اوون دنیس (Owen Dennis) خلق شده است. این اثر برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ با یک قسمت آزمایشی (پایلوت) معرفی شد و به دلیل استقبال گسترده، شبکه کارتون نتورک (Cartoon Network) و بعدتر HBO Max به ساخت آن چراغ سبز نشان دادند. ژانرهای اصلی این سریال شامل علمی تخیلی، ماجراجویی، فانتزی، درام و روانشناختی است که نشان دهنده گستردگی و پیچیدگی موضوعات مطرح شده در آن است.

ساختار آنتولوژی این سریال به گونه ای است که هر فصل (که در این سریال به آن Book یا کتاب گفته می شود) بر روی یک شخصیت اصلی جدید یا یکی از شخصیت های فرعی فصل های قبلی تمرکز می کند. این رویکرد به نویسندگان اجازه می دهد تا با حفظ ایده مرکزی قطار اسرارآمیز، داستان های متنوع و تازه ای را با مضامین روان شناختی متفاوت روایت کنند. این انعطاف پذیری در داستان سرایی، یکی از نقاط قوت کلیدی سریال به شمار می رود که از تکرار جلوگیری کرده و به هر فصل تازگی خاص خود را می بخشد.

خالق و ساختار: از ایده تا اجرا

اوون دنیس، خالق اصلی «قطار بی نهایت»، پیش از این به عنوان هنرمند داستان نویس (storyboard artist) در سریال محبوب «زمان ماجراجویی» (Adventure Time) فعالیت می کرد. تجربه او در ساختارشکنی های روایی و خلق دنیاهای فانتزی غنی، به وضوح در این سریال نیز دیده می شود. دنیس با الهام از تجربیات شخصی خود و علاقه به داستان های علمی تخیلی و معمایی، ایده قطاری را مطرح کرد که مسافرانش را برای رویارویی با مشکلات درونی شان به چالش می کشد.

سریال در مجموع شامل چهار فصل (Book) است که هر یک دارای ۱۰ قسمت بیست و دو دقیقه ای هستند. این فرمت کوتاه و فشرده، نیازمند داستان سرایی بسیار دقیق و هوشمندانه است تا در هر اپیزود، پیشرفت شخصیتی و روایی ملموسی رخ دهد. با وجود لغو ناگهانی سریال پس از فصل چهارم، «قطار بی نهایت» توانست در طول پخش خود جوایز و نامزدی های معتبری از جمله جایزه «آنتروپی» را کسب کند که گواهی بر ارزش هنری و تأثیرگذاری آن است.

خلاصه داستان: واگن هایی برای خودشناسی

مفهوم اصلی «قطار بی نهایت» حول محور یک قطار اسرارآمیز می چرخد که به نظر می رسد بی انتهاست و از واگن های متعددی با دنیاها و چالش های منحصر به فرد تشکیل شده است. این قطار مسافرانی را انتخاب می کند که در زندگی واقعی خود با مشکلات حل نشده ای دست و پنجه نرم می کنند. هدف قطار، کمک به این افراد برای مواجهه با مسائل درونی شان، رشد فردی و در نهایت، خروج از قطار با حل شدن «عدد» روی دستشان است.

فصل اول (Book One: The Permanent Car): آغاز سفر تولیپ

اولین سفر در «قطار بی نهایت» با دختری ۱۳ ساله به نام تولیپ اولسیک (Tulip Olsen) آغاز می شود. تولیپ پس از مشاجره ای با پدرش به دلیل لغو برنامه سفر به اردوی برنامه نویسی، از خانه فرار می کند و به طور ناخواسته وارد این قطار عجیب می شود. او روی دستش عددی در حال تغییر مشاهده می کند که نمی داند به چه معناست. در طول سفرش، تولیپ با رباتی به نام یک-ویک (One-One)، که خودش دو شخصیت مجزا دارد (شاد و غمگین)، و سگ سخنگو و باادبی به نام اتیکوس (Atticus) آشنا می شود. هدف اصلی تولیپ، کاهش عدد روی دستش و یافتن راهی برای بازگشت به خانه است، در حالی که در هر واگن با چالش های روحی و معماهای منطقی روبرو می شود.

فصل های بعدی: تداوم کشف حقیقت

فصل دوم (Book Two: The Cracked Reflection) به داستان جسی کاسلر (Jesse Cosay) می پردازد، پسری که با مشکل اعتماد به نفس و ناتوانی در ایستادگی در برابر دیگران دست و پنجه نرم می کند. او در کنار آماندا (Lake)، بازتاب سرکشی تولیپ که از قطار فرار کرده بود، به دنبال راه خروج است.

فصل سوم (Book Three: Cult of the Conductor) بر روی شخصیت های گریس (Grace) و سایمون (Simon)، رهبران گروه «آداب دانان» (Apex) متمرکز است. آن ها گروهی از نوجوانان هستند که به جای تلاش برای کاهش عدد خود، سعی در افزایش آن دارند و به نوعی با هدف اصلی قطار در تضاد هستند. این فصل به بررسی مفاهیم پیچیده تری از اخلاق، رهبری و تأثیر باورهای نادرست می پردازد.

فصل چهارم (Book Four: Duet) داستان گذشته کمنسی (Kez) و رایان (Ryan) را روایت می کند، دو دوست صمیمی که در جوانی وارد قطار می شوند و روابط پیچیده آن ها در طول سفر به چالش کشیده می شود. هر فصل با ارائه دیدگاه های جدید و شخصیت های متنوع، مفهوم خودشناسی و چالش های آن را از زوایای متفاوتی بررسی می کند و مخاطب را با عمق این قطار بی انتها و تأثیرات آن بر روان انسان بیشتر آشنا می سازد.

پیچیدگی در کاراکترها: آینه ای رو به درون

یکی از برجسته ترین ویژگی های «قطار بی نهایت»، شخصیت پردازی های عمیق و چندوجهی آن است. هر شخصیت، چه اصلی و چه فرعی، با لایه های روان شناختی پیچیده ای طراحی شده که آن ها را برای مخاطب قابل لمس و باورپذیر می کند. این سریال نشان می دهد که حتی در یک دنیای فانتزی، شخصیت ها می توانند با مسائل واقعی و انسانی دست و پنجه نرم کنند.

تولیپ (Tulip Olsen): سرسختی در برابر تغییر

تولیپ، قهرمان فصل اول، نمونه بارز یک نوجوان باهوش و مستقل است که با مشکلات خانوادگی، به خصوص طلاق والدینش، دست و پنجه نرم می کند. او در ابتدا لجباز، خودخواه و تا حدودی منزوی به نظر می رسد، اما در طول سفر خود در قطار، مجبور به مواجهه با احساسات خشم، اندوه و ناامیدی خود می شود. رشد او از دختری که سعی می کند از واقعیت فرار کند به دختری که با آن روبرو می شود و تغییر را می پذیرد، قلب داستان فصل اول را تشکیل می دهد. هوش و توانایی های حل مسئله تولیپ نیز در غلبه بر چالش های واگن ها نقش اساسی دارد و او را به شخصیتی پویا تبدیل می کند.

یک-ویک (One-One) و دنیس (Atticus): همراهان و چالش گران

یک-ویک، ربات دوست داشتنی اما مرموز، به عنوان راهنمای تولیپ عمل می کند. او با ماهیت دوگانه اش (شخصیت های شاد و غمگین که به هم پیوسته اند)، نمادی از تضادها و پیچیدگی های درونی انسان است. نقش او نه تنها در حل معماها که در ایجاد حس همراهی و گاه چالش برانگیزی برای تولیپ حیاتی است. اتیکوس، سگ پادشاه، نیز به عنوان یک همراه وفادار و در عین حال شخصیتی با دغدغه های خاص خود، به عمق داستان می افزاید و در برخی موارد، بینش های اخلاقی مهمی را ارائه می دهد.

شخصیت های کلیدی فصل های بعدی: گستره ای از درونیات

جسی کاسلر در فصل دوم، نمادی از نوجوانانی است که برای جلب رضایت دیگران، هویت خود را نادیده می گیرند. سفر او در قطار، مبارزه ای است برای یافتن صدای درونی و ایستادگی در برابر فشار همسالان.

گریس و سایمون در فصل سوم، تصویرگر پیچیدگی های اخلاقی و تأثیر مخرب رهبری های نادرست هستند. گریس که در ابتدا به عنوان شخصیتی کاریزماتیک و قوی معرفی می شود، با چالش های رهبری، وفاداری و پیامدهای تصمیماتش روبرو می شود. سایمون، در مقابل، مسیری تاریک تر را طی می کند و به عمق فساد ناشی از قدرت و تعصب فرو می رود که به یکی از بحث برانگیزترین قوس های شخصیتی سریال تبدیل می شود.

هازل در فصل سوم و کمنسی و رایان در فصل چهارم، هر یک با مشکلات خاص خود (مانند هویت، دوستی و خیانت) وارد قطار می شوند و تجربیات آن ها نشان می دهد که قطار برای هر فرد، سفری کاملاً شخصی و منحصر به فرد است. طراحی شخصیت های این سریال به گونه ای است که مخاطب با هر یک از آن ها ارتباط برقرار کرده و با مشکلاتشان همذات پنداری می کند، حتی اگر این مشکلات در قالبی فانتزی روایت شوند.

لایه های فلسفی: از عدد تا پذیرش تغییر

«قطار بی نهایت» فراتر از یک داستان ماجراجویانه ساده، یک اثر عمیق فلسفی و روان شناختی است که به بررسی جوهر هستی، معنای زندگی، و چگونگی رشد فردی می پردازد. هر واگن قطار نه تنها یک محیط فیزیکی، بلکه یک استعاره قدرتمند از چالش های درونی و پیچیدگی های ذهن انسان است.

خودشناسی و حل مشکلات درونی: قطار به مثابه آینه روح

مهمترین پیام سریال، اهمیت خودشناسی و مواجهه با مشکلات درونی است. قطار به عنوان آینه ای عمل می کند که مسافرانش را مجبور می کند با ترس ها، آسیب ها (تروماها)، خشم ها و ریشه های ناراحتی خود روبرو شوند. هر چالش در واگن ها، آزمونی برای شخصیت هاست تا ضعف های خود را شناخته و راهی برای غلبه بر آن ها بیابند. این سفر درونی، اغلب دشوار و دردناک است، اما تنها راه برای کاهش «عدد» روی دست و یافتن مسیر خروج از قطار است.

رشد فردی و پذیرش تغییر: مواجهه با واقعیت ها

موضوعاتی مانند طلاق والدین، بلوغ، خشم کنترل نشده، تنهایی، و اهمیت پذیرش واقعیت ها، به شکل بسیار ملموسی در سریال به تصویر کشیده شده اند. شخصیت ها یاد می گیرند که تغییرات اجتناب ناپذیر زندگی را بپذیرند و بفهمند که گاهی اوقات، رها کردن گذشته و حرکت به سمت آینده تنها راه برای رشد است. «قطار بی نهایت» به مخاطب می آموزد که انکار مشکلات، تنها به طولانی تر شدن رنج می انجامد و تنها با پذیرش و اقدام است که می توان به آرامش دست یافت.

اهمیت اعتماد و دوستی در روابط

روابط بین شخصیت ها، به ویژه مفهوم اعتماد و دوستی، یکی دیگر از مضامین کلیدی است. چالش هایی که تولیپ با گربه و بعدها گریس با سایمون تجربه می کند، اهمیت انتخاب درست دوستان و پیامدهای اعتماد نابجا را نشان می دهد. سریال به مخاطب یادآوری می کند که روابط انسانی، حتی در دشوارترین شرایط، می توانند منبع قدرت یا عامل نابودی باشند و انتخاب های ما در این زمینه، تعیین کننده مسیرمان است.

فلسفه عدد: نماد مشکلات درونی

«عدد» روی دست مسافران، یکی از نمادین ترین و برجسته ترین عناصر سریال است. این عدد، نمادی از میزان مشکلات حل نشده، آشفتگی های درونی و پتانسیل رشد فردی است. با هر قدمی که شخصیت در مسیر خودشناسی برمی دارد و با هر مشکلی که مواجه می شود، این عدد تغییر می کند. کاهش عدد نشان دهنده پیشرفت و آمادگی برای خروج از قطار است، در حالی که افزایش آن، به معنی واپس گرایی و عدم حل مسائل است. این نماد، یک معیار عینی و در عین حال عمیق برای نشان دادن وضعیت روحی شخصیت هاست.

«قطار بی نهایت نه تنها داستانی سرگرم کننده، بلکه یک مطالعه موردی عمیق در روان انسان و مسیر دشوار خودشناسی است.»

مفاهیم پیچیده اخلاقی: خاکستری بودن شخصیت ها

به ویژه در فصل های بعدی، سریال به بررسی مفاهیم پیچیده اخلاقی می پردازد. شخصیت ها اغلب در موقعیت هایی قرار می گیرند که هیچ پاسخ کاملاً درست یا غلطی وجود ندارد. این رویکرد، به سریال عمق و واقع گرایی می بخشد و به مخاطب نشان می دهد که دنیای واقعی اغلب خاکستری است و تصمیمات ما، حتی با بهترین نیت ها، می توانند پیامدهای غیرمنتظره ای داشته باشند. این پیچیدگی ها، «قطار بی نهایت» را به اثری تبدیل می کند که مخاطب را به تفکر عمیق وادار می سازد و از آن یک انیمیشن صرفاً برای سرگرمی فراتر می رود.

درخشش فنی و هنری: انیمیشنی فراتر از انتظار

«قطار بی نهایت» نه تنها در داستان سرایی و مضامین فلسفی خود، بلکه در جنبه های فنی و هنری نیز اثری درخشان و قابل تأمل است. کیفیت بالای انیمیشن، طراحی بصری خلاقانه، و صداگذاری و موسیقی متن تأثیرگذار، همگی به تجربه غنی و فراموش نشدنی این سریال کمک می کنند.

کیفیت انیمیشن و طراحی بصری: دنیایی از خلاقیت

یکی از چشمگیرترین ویژگی های سریال، سبک هنری متمایز و طراحی بصری خیره کننده آن است. هر واگن قطار یک دنیای کاملاً جدید با قوانین و زیبایی شناسی خاص خود را دارد. از واگن های پر از موجودات پشمالو و بامزه گرفته تا واگن های تاریک و ترسناک، تنوع و خلاقیت در طراحی محیط ها بی نظیر است. جزئیات پس زمینه ها، رنگ بندی های هوشمندانه و طراحی کاراکترهای منحصر به فرد، همگی نشان از دقت و وسواس تیم هنری دارند. این طراحی بصری پویا، به خودی خود بخش مهمی از داستان سرایی است و به بیننده کمک می کند تا در دنیای قطار غرق شود.

صداگذاری و موسیقی متن: اتمسفری از احساس

موسیقی متن «قطار بی نهایت» نقشی حیاتی در ایجاد اتمسفر و انتقال احساسات ایفا می کند. از قطعات آرام و ملایم که حس تنهایی و تأمل را القا می کنند تا موسیقی های پرهیجان در سکانس های اکشن، هر نت با دقت انتخاب شده است تا تجربه تماشا را عمیق تر کند. کیفیت بالای صداپیشگی نیز از دیگر نقاط قوت سریال است. بازیگران صدا، با ظرافت خاصی به شخصیت ها جان بخشیده اند و توانسته اند احساسات پیچیده آن ها را به خوبی منتقل کنند، به گونه ای که حتی در لحظات سکوت نیز، بار احساسی صحنه حفظ می شود.

کارگردانی و تدوین: ریتمی هوشمندانه

کارگردانی و تدوین سریال نیز بسیار هوشمندانه عمل کرده اند. با توجه به فرمت کوتاه اپیزودها، ریتم روایت باید به گونه ای باشد که داستان های پیچیده در مدت زمان محدود به خوبی منتقل شوند. این سریال در این زمینه موفق بوده و با تدوین دقیق و کارگردانی خلاقانه، توانسته است سکانس های اکشن و دراماتیک را به شکلی مؤثر و تأثیرگذار به تصویر بکشد. استفاده از نماهای بسته برای نشان دادن احساسات شخصیت ها و نماهای باز برای نمایش عظمت واگن ها، از جمله تکنیک های کارگردانی است که به غنای بصری و عاطفی سریال می افزاید.

فیلمنامه و دیالوگ نویسی: عمق در کلام

فیلمنامه «قطار بی نهایت» یکی از نقاط قوت اصلی آن است. دیالوگ ها هوشمندانه، عمیق و اغلب حاوی معانی پنهان هستند. سریال توانایی شگفت انگیزی در طرح مسائل پیچیده فلسفی و روان شناختی با زبانی قابل فهم و در عین حال غنی دارد. داستان سرایی نه تنها از طریق دیالوگ ها، بلکه از طریق محیط و اعمال شخصیت ها نیز پیش می رود، که به عمق و پویایی کلی اثر می افزاید. هر خط دیالوگ یا هر اتفاق، معمولاً دارای چندین لایه معنایی است که مخاطب را به تفکر وادار می کند.

نقاط قوت و چالش ها: بررسی جامع قطار بی نهایت

مانند هر اثر هنری دیگری، «قطار بی نهایت» نیز دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است که بررسی آن ها به درک جامع تری از این سریال کمک می کند.

نقاط قوت

• داستان سرایی نوآورانه و منحصر به فرد: مفهوم قطار اسرارآمیز و واگن های آن، ایده ای بکر و خلاقانه است که کمتر در آثار دیگر دیده شده است.
• مضامین عمیق و روانشناختی: سریال به طور جدی به مسائلی مانند خودشناسی، تروما، رشد فردی، طلاق، خشم و اعتماد می پردازد و مخاطب را به تفکر وامی دارد.
• شخصیت پردازی چندوجهی و قابل لمس: شخصیت ها پیچیده، واقع گرایانه و دارای قوس شخصیتی ملموس هستند که همذات پنداری مخاطب را برمی انگیزد.
• طراحی هنری و انیمیشن بصری خیره کننده: هر واگن یک دنیای بصری منحصر به فرد است و کیفیت کلی انیمیشن در سطح بسیار بالایی قرار دارد.
• ساختار آنتولوژی: این ساختار از تکرار جلوگیری کرده و به هر فصل طراوت و تازگی خاص خود را می بخشد، در حالی که هسته مرکزی داستان را حفظ می کند.
• مناسب برای طیف وسیعی از مخاطبان: با وجود مضامین عمیق، سریال به گونه ای ساخته شده که هم برای نوجوانان (با راهنمایی والدین) و هم برای بزرگسالان جذاب و آموزنده است.

نقاط ضعف

• ممکن است برای برخی مخاطبان بیش از حد فلسفی یا کند باشد: کسانی که به دنبال انیمیشن های با ریتم سریع و صرفاً سرگرمی هستند، ممکن است این سریال را کمی سنگین یا کند بیابند.
• برخی از پایان بندی ها یا سرنوشت شخصیت ها ممکن است بحث برانگیز یا ناراحت کننده باشد: به ویژه در فصل های بعدی، سریال از به تصویر کشیدن واقعیت های تلخ و پایان بندی های همیشه شاد پرهیز می کند که ممکن است برای برخی بینندگان ناخوشایند باشد.
• محدودیت تعداد فصل ها (ناشی از لغو سریال): لغو ناگهانی سریال پس از فصل چهارم، باعث شد که برخی از خطوط داستانی پتانسیل دار به طور کامل توسعه نیابند یا به اتمام نرسند، که احساس ناتمام ماندن در برخی بخش ها را برای طرفداران ایجاد می کند.

جایگاه قطار بی نهایت در جهان انیمیشن

«قطار بی نهایت» با رویکرد جسورانه و منحصر به فرد خود، جایگاه ویژه ای در میان انیمیشن های مطرح امروز پیدا کرده است. این سریال نه تنها یک انیمیشن سرگرم کننده است، بلکه اثری است که مرزهای مدیوم انیمیشن را جابجا کرده و نشان می دهد که این قالب می تواند بستری برای داستان های پیچیده و تأمل برانگیز باشد.

مقایسه با انیمیشن های با مضامین عمیق و تاریک تر

«قطار بی نهایت» را می توان در کنار انیمیشن هایی مانند «گراویتی فالز» (Gravity Falls)، «آن سوی دیوار باغ» (Over the Garden Wall)، «بوجک هورسمن» (BoJack Horseman) و «استیون یونیورس» (Steven Universe) قرار داد. در حالی که «گراویتی فالز» و «آن سوی دیوار باغ» به ژانر معمایی و فانتزی با لایه های تاریک می پردازند، «قطار بی نهایت» رویکردی عمیق تر به روان شناسی و خودشناسی دارد. در مقایسه با «بوجک هورسمن» که کاملاً برای بزرگسالان طراحی شده و به افسردگی و پوچ گرایی می پردازد، «قطار بی نهایت» لحنی مناسب تر برای نوجوانان نیز حفظ می کند، اما عمق موضوعی آن دست کمی از آثار بزرگسالانه ندارد.

«استیون یونیورس» نیز مانند «قطار بی نهایت» به رشد شخصیتی و مواجهه با تروما می پردازد، اما «قطار بی نهایت» با ساختار آنتولوژی و تمرکز بر مفهوم «عدد» و واگن ها، فرمت و رویکردی کاملاً متفاوت را ارائه می دهد. نوآوری «قطار بی نهایت» در فرمت و محتوا، این سریال را از سایرین متمایز می کند و به آن اجازه می دهد تا تجربیات روایی جدیدی را کشف کند.

تأثیر سریال بر بحث های مربوط به انیمیشن های مناسب بزرگسالان

«قطار بی نهایت» به همراه دیگر آثار موفق، به طور قابل توجهی بر بحث های مربوط به انیمیشن های مناسب بزرگسالان تأثیر گذاشته است. این سریال نشان می دهد که مخاطبان بزرگسال نیز به دنبال انیمیشن هایی هستند که بتوانند با آن ها ارتباط عمیق برقرار کنند، به چالش کشیده شوند و از نظر فکری تحریک شوند. این موفقیت، استودیوها را ترغیب کرده است تا بیشتر به سمت تولید آثاری با مضامین پیچیده تر و داستان های پخته تر روی آورند که به رشد این مدیوم کمک شایانی کرده است.

«موفقیت قطار بی نهایت اثبات کرد که انیمیشن توانایی فراتر رفتن از قالب سرگرمی صرف را دارد و می تواند به ابزاری قدرتمند برای کاوش در اعماق روان انسان تبدیل شود.»

نتیجه گیری و جمع بندی نهایی

سریال انیمیشنی «قطار بی نهایت» یک شاهکار هنری و روان شناختی است که با داستانی استعاری، شخصیت های عمیق و طراحی بصری خیره کننده، تجربه ای فراموش نشدنی را برای مخاطبان خود رقم می زند. این سریال فراتر از مرزهای سنی، به مفاهیمی چون خودشناسی، پذیرش تغییر، مواجهه با تروما و اهمیت روابط انسانی می پردازد و مخاطب را به سفری تأمل برانگیز در درون خود دعوت می کند.

با وجود لغو ناگهانی، هر چهار فصل «قطار بی نهایت» یک درس زندگی و یک ماجراجویی منحصر به فرد را ارائه می دهند که ارزش تماشا و تحلیل عمیق را دارد. این سریال نه تنها به عنوان یک انیمیشن برجسته در ژانر خود، بلکه به عنوان اثری مهم در تاریخ انیمیشن شناخته می شود که پتانسیل های داستان گویی در این مدیوم را به نمایش می گذارد.

توصیه قاطعانه می کنیم که تمامی علاقه مندان به داستان های عمیق، انیمیشن های باکیفیت و کسانی که به دنبال آثاری هستند که روح و ذهنشان را به چالش بکشند، تماشای «قطار بی نهایت» را از دست ندهند. دیدگاه ها و تجربیات خود را از تماشای این سریال شگفت انگیز با ما در میان بگذارید.