اصطلاحات پرکاربرد در فرودگاه را بشناسیم

شناخت اصطلاحات پرکاربرد در فرودگاه برای هر مسافری، از تازه کار تا باتجربه، کلید سفری بدون دغدغه و سردرگمی است. این دانش به مسافران امکان می دهد تا با اطمینان خاطر، تمامی مراحل سفر هوایی را از لحظه ورود به فرودگاه تا رسیدن به مقصد نهایی به شکلی روان و مؤثر طی کنند. آشنایی با این واژگان و عبارات رایج، به ویژه در پروازهای بین المللی که اغلب با زبان انگلیسی سروکار دارند، اضطراب احتمالی را کاهش داده و تجربه ای لذت بخش تر از سفر را فراهم می آورد. این راهنمای جامع، با هدف افزایش آگاهی و اعتماد به نفس مسافران، به تشریح دقیق و کاربردی مهم ترین اصطلاحات فرودگاهی و حین پرواز می پردازد تا هر فردی بتواند سفر هوایی خود را با دیدی باز و آمادگی کامل مدیریت کند.

مراحل اولیه در فرودگاه: اصطلاحات کلیدی پیش از پرواز

فرودگاه، دروازه ای به سوی مقصدهای جدید است و آشنایی با اصطلاحات رایج در بدو ورود، به شما کمک می کند تا مراحل اولیه سفر را به آسانی پشت سر بگذارید. درک هر واژه، مسیری روشن تر برای پیمودن فرایندهای فرودگاهی پیش روی شما قرار می دهد.

ایرلاین (Airline)

«ایرلاین» یا شرکت هواپیمایی، عنوانی است که به کمپانی های مسئول ارائه خدمات پرواز و حمل و نقل هوایی اطلاق می شود. هر ایرلاین دارای ناوگان هواپیمایی، مسیرهای پروازی مشخص، و سیاست های خاص خود در زمینه قیمت گذاری، بار مجاز، و خدمات مشتری است. مسافران با خرید بلیط از یک ایرلاین خاص، در واقع متعهد به رعایت قوانین و مقررات آن شرکت می شوند. انتخاب ایرلاین مناسب بر اساس نیازهای سفر، بودجه، و خدمات ارائه شده می تواند تأثیر بسزایی در تجربه کلی پرواز داشته باشد.

ترمینال (Terminal)

«ترمینال» به ساختمان های اصلی و مجزایی در فرودگاه گفته می شود که مسافران از طریق آن ها به پروازهای خود دسترسی پیدا کرده یا پس از فرود از هواپیما خارج می شوند. فرودگاه های بزرگ ممکن است چندین ترمینال داشته باشند که هر کدام مختص پروازهای داخلی، خارجی، یا ایرلاین های خاصی باشند. توجه به شماره یا نام ترمینال درج شده روی بلیط، برای جلوگیری از سردرگمی و اتلاف وقت در فرودگاه حیاتی است. برخی ترمینال ها مجهز به امکانات رفاهی متنوعی از جمله رستوران، فروشگاه، و سالن انتظار اختصاصی هستند.

چک-این (Check-in)

«چک-این» فرایند رسمی ثبت حضور مسافر برای یک پرواز است که طی آن، مسافر کارت پرواز خود را دریافت کرده و در صورت نیاز، بار خود را تحویل می دهد. این مرحله می تواند به دو صورت انجام پذیرد:

• Check-in Counter (کانتر چک-این): باجه های فیزیکی در سالن فرودگاه که توسط پرسنل ایرلاین اداره می شوند. در این روش، مدارک شناسایی و بار مسافر توسط متصدی بررسی شده و کارت پرواز به صورت چاپی صادر می گردد.
• Online Check-in (چک-این آنلاین): امکانی که بسیاری از ایرلاین ها از طریق وب سایت یا اپلیکیشن موبایل خود فراهم می کنند. این روش به مسافران اجازه می دهد تا از منزل یا هر مکان دیگری، کارت پرواز خود را دریافت کرده (چاپی یا الکترونیکی) و تنها برای تحویل بار به فرودگاه مراجعه کنند. مزیت اصلی چک-این آنلاین، صرفه جویی در زمان و اجتناب از صف های طولانی در فرودگاه است.

بوردینگ پس (Boarding Pass)

«بوردینگ پس» یا کارت پرواز، سندی حیاتی است که پس از اتمام فرایند چک-این به مسافر اعطا می شود. این کارت حاوی اطلاعات ضروری پرواز شماست و مجوز ورود به گیت، سالن ترانزیت و در نهایت هواپیما محسوب می شود. اطلاعات درج شده بر روی بوردینگ پس شامل نام مسافر، شماره پرواز (Flight Number)، مقصد، شماره گیت (Gate Number)، شماره صندلی (Seat Number)، و زمان سوار شدن به هواپیما (Boarding Time) است. مطالعه دقیق این اطلاعات برای اطمینان از سوار شدن به پرواز صحیح و در زمان مقرر ضروری است.

بوردینگ تایم (Boarding Time)

«بوردینگ تایم» به زمان مشخصی اشاره دارد که مسافران اجازه ورود به هواپیما را پیدا می کنند. این زمان معمولاً نیم تا یک ساعت قبل از زمان واقعی پرواز است و با هدف مدیریت صف ها و اطمینان از آمادگی پرواز تعیین می شود. مهم است که Boarding Time را با Departure Time (زمان پرواز) اشتباه نگیرید. تأخیر در رسیدن به گیت در زمان بوردینگ ممکن است منجر به از دست دادن پرواز گردد.

گیت (Gate)

«گیت» یا دروازه خروجی، محلی در سالن فرودگاه است که مسافران پس از گذراندن مراحل امنیتی و کنترل گذرنامه (در پروازهای بین المللی)، در آنجا منتظر سوار شدن به هواپیما می مانند. هر پرواز دارای شماره گیت مشخصی است که روی بوردینگ پس و تابلوهای اطلاعات پرواز (Flight Information Display Board) نمایش داده می شود. پیدا کردن گیت صحیح و رسیدن به موقع به آن برای سوار شدن به هواپیما از اهمیت بالایی برخوردار است.

سکوریتی / ایستگاه بازرسی (Security Check / Security Point)

«سکوریتی» یا ایستگاه بازرسی امنیتی، بخشی اجباری در فرودگاه است که تمام مسافران و بار دستی آن ها باید از آن عبور کنند. هدف اصلی این فرایند، اطمینان از عدم حمل اشیاء ممنوعه یا خطرناک به داخل هواپیما و حفظ امنیت پرواز است. در این مرحله، مسافران باید از گیت های بازرسی عبور کرده و وسایل شخصی و بار دستی خود را از دستگاه های اشعه ایکس عبور دهند. رعایت دقیق قوانین مربوط به حمل مایعات، لوازم الکترونیکی و سایر اقلام ضروری است تا از تأخیر در این مرحله جلوگیری شود.

پاسپورت کنترل (Passport Control / Immigration)

«پاسپورت کنترل» یا کنترل گذرنامه، فرایندی است که منحصراً برای پروازهای بین المللی اجرا می شود. در این بخش، افسران مهاجرت (Immigration Officer) گذرنامه و ویزای مسافران را بررسی کرده و هویت آن ها را تأیید می کنند. ممکن است در این مرحله، افسر مهاجرت سؤالاتی در خصوص هدف سفر، مدت اقامت، و محل اسکان شما بپرسد. پاسخ گویی دقیق و آرام به این سؤالات، فرایند عبور از مرز را تسهیل می کند. این مرحله برای اطمینان از ورود قانونی افراد به کشور مقصد انجام می شود.

کاستمز (Customs)

«کاستمز» یا گمرک، آخرین مرحله بازرسی در فرودگاه های بین المللی است که هم در بدو ورود به کشور و هم هنگام خروج از آن انجام می شود. در این بخش، مأموران گمرک به بازرسی کالاها، ارز و دارایی هایی که مسافران همراه دارند، می پردازند تا از رعایت قوانین واردات و صادرات کالا اطمینان حاصل کنند. برخی از اقلام مانند مقادیر زیاد ارز، کالاهای لوکس، و برخی مواد غذایی نیاز به اظهار و پرداخت عوارض گمرکی (Declaration) دارند. سؤال رایج در این بخش می تواند Have you anything to declare? (آیا چیزی برای اظهار دارید؟) باشد.

مدیریت بار و چمدان: هرآنچه باید بدانید

بخش قابل توجهی از آمادگی برای سفر هوایی، به مدیریت صحیح بار و چمدان ها اختصاص دارد. درک اصطلاحات مربوط به بار، به شما کمک می کند تا از قوانین ایرلاین ها آگاه باشید و از هزینه های اضافی یا مشکلاتی نظیر گم شدن بار جلوگیری کنید.

بگیج (Baggage) و لاگیج (Luggage)

دو اصطلاح «بگیج» و «لاگیج» هر دو به مجموعه ای از کیف ها، چمدان ها و وسایلی اشاره دارند که مسافر در طول سفر با خود حمل می کند. اگرچه در زبان انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی کاربردهای ظریف متفاوتی برای این دو کلمه وجود دارد (مثلاً Luggage بیشتر برای چمدان های خالی و Baggage برای محموله پر شده به کار می رود)، اما در عمل اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. نکته مهم، درک تفاوت میان بار تحویلی (Checked Baggage) و بار دستی (Carry-on Baggage) است.

کری-آن (Carry-on) / هند لاگیج (Hand Luggage)

«کری-آن» یا «هند لاگیج» به کیف یا چمدان کوچکی گفته می شود که مسافر اجازه دارد آن را به داخل کابین هواپیما ببرد و در محفظه بالای سر (Overhead Bin) یا زیر صندلی جلویی خود قرار دهد. هر ایرلاین قوانین سخت گیرانه ای در مورد ابعاد، وزن و تعداد اقلام Carry-on دارد که رعایت آن ها ضروری است. معمولاً حمل مایعات با حجم بیش از ۱۰۰ میلی لیتر در بار دستی ممنوع است و لوازم الکترونیکی باید به صورت جداگانه برای بازرسی آماده شوند.

اوورسایزد بگیج (Oversized Baggage) / اورویت بگیج (Overweight Baggage)

«اوورسایزد بگیج» به باری گفته می شود که ابعاد آن از حداکثر مجاز تعیین شده توسط ایرلاین بیشتر باشد و «اورویت بگیج» به باری اشاره دارد که وزن آن از سقف مجاز عبور کند. برای حمل این نوع بارها، معمولاً مسافر ملزم به پرداخت هزینه های اضافی (Excess Baggage Fee) است. این قوانین به منظور مدیریت فضای بار هواپیما و رعایت استانداردهای ایمنی تعیین شده اند. توصیه می شود پیش از سفر، از قوانین دقیق ایرلاین خود در مورد ابعاد و وزن بار مجاز مطلع شوید.

فرَجایل (Fragile)

اصطلاح «فرَجایل» به معنای شکستنی یا حساس است. در صورتی که وسایل شکستنی یا آسیب پذیری مانند ظروف چینی، آلات موسیقی، یا تجهیزات الکترونیکی حساس را در چمدان خود حمل می کنید، می توانید با اطلاع به پرسنل چک-این، درخواست کنید که برچسب «Fragile» بر روی بار شما الصاق شود. این برچسب به متصدیان حمل بار اطلاع می دهد که با این چمدان با دقت و احتیاط بیشتری رفتار کنند تا از آسیب دیدن محتویات آن جلوگیری شود.

لیکوئیدز (Liquids)

«لیکوئیدز» به مایعات اشاره دارد و حمل آن ها در بار دستی تابع قوانین بسیار سخت گیرانه ای است. بر اساس مقررات بین المللی، مایعات، ژل ها، و اسپری ها در بار دستی باید در ظروفی با حداکثر حجم ۱۰۰ میلی لیتر باشند و تمامی این ظروف باید در یک کیسه پلاستیکی شفاف و قابل باز و بسته شدن با ظرفیت حداکثر ۱ لیتر (ابعاد تقریبی ۲۰×۲۰ سانتی متر) قرار گیرند. هر مسافر تنها مجاز به حمل یک کیسه پلاستیکی از این قبیل است. این قانون برای افزایش امنیت پروازها و جلوگیری از حمل مواد منفجره مایع وضع شده است.

بگیج ریکلیم (Baggage Reclaim) / کروسل (Carousel) / کانویور بلت (Conveyor Belt)

«بگیج ریکلیم» به سالن یا منطقه ای در فرودگاه مقصد اشاره دارد که مسافران پس از پیاده شدن از هواپیما، برای دریافت چمدان های خود به آنجا مراجعه می کنند. در این سالن، چمدان ها از طریق «کانویور بلت» یا نوار نقاله (که گاهی به آن «کروسل» نیز می گویند) به گردش درمی آیند. مسافران با تطبیق برچسب بار روی چمدان با رسید باری که هنگام چک-این دریافت کرده اند، بار خود را شناسایی و تحویل می گیرند. پیدا کردن نوار نقاله صحیح برای پرواز شما، از طریق تابلوهای راهنما در سالن بگیج ریکلیم انجام می شود.

لاست اند فاند (Lost and Found)

بخش «لاست اند فاند» یا اشیاء گمشده و پیدا شده، محلی در فرودگاه است که مسافران در صورت گم شدن چمدان یا وسایل شخصی خود، می توانند به آنجا مراجعه کنند. اگر چمدان شما در طول پرواز یا در فرودگاه گم شد، باید با مراجعه به این بخش و ارائه مشخصات بار و اطلاعات پرواز، فرم مربوطه را تکمیل کنید. پرسنل این بخش مسئول پیگیری و یافتن اشیاء گمشده و بازگرداندن آن ها به صاحبانشان هستند. داشتن عکس از چمدان و برچسب بار، روند پیگیری را تسهیل می کند.

لاگیج استوریج (Luggage Storage)

«لاگیج استوریج» یا بخش امانات بار، سرویسی است که برخی فرودگاه ها برای نگهداری موقت چمدان ها و بارهای مسافران ارائه می دهند. این سرویس به ویژه برای مسافرانی که توقف طولانی (Layover) در یک شهر دارند و مایلند برای مدت کوتاهی از فرودگاه خارج شده و گشتی در شهر بزنند، یا افرادی که نیاز به نگهداری بار خود برای ساعاتی مشخص دارند، بسیار کاربردی است. این بخش معمولاً با دریافت هزینه و ارائه رسید، امنیت بارهای شما را تضمین می کند.

آگاهی از قوانین مربوط به بار و چمدان و اصطلاحات مرتبط با آن، می تواند از اتلاف وقت و هزینه های غیرمنتظره در طول سفر هوایی جلوگیری کند.

وضعیت پرواز و مسیر یابی: در فرودگاه چه می شنوید و می بینید؟

در فضای پویای فرودگاه، اطلاعات مربوط به وضعیت پروازها به طور مداوم به روزرسانی می شوند. درک اصطلاحات رایج در تابلوهای اطلاعات پرواز و پیام های صوتی، کلید مسیریابی و مدیریت زمان در فرودگاه است.

فلایت (Flight)

«فلایت» به معنای پرواز است و به جابجایی هواپیما از مبدأ به مقصد اشاره دارد. هر پرواز دارای یک شماره شناسایی منحصربه فرد (Flight Number) است که برای پیگیری وضعیت آن در تابلوهای اطلاعات پرواز (Flight Information Display Board) استفاده می شود. آشنایی با شماره پرواز خود، اولین قدم برای یافتن اطلاعات مربوط به گیت، زمان پرواز، و وضعیت کلی سفرتان است.

ارایول (Arrival)

«ارایول» به پروازهای ورودی اشاره دارد، یعنی هواپیماهایی که به فرودگاه مقصد رسیده اند یا در حال فرود هستند. بخش Arrivals فرودگاه، محلی است که مسافران پس از فرود، وارد سالن فرودگاه شده و به بخش های گمرک و تحویل بار هدایت می شوند. تابلوهای Arrivals Board اطلاعات پروازهای ورودی، از جمله شماره پرواز، مبدأ، و زمان تخمینی ورود (ETA – Estimated Time of Arrival) را نمایش می دهند.

دیپارچر (Departure)

«دیپارچر» به پروازهای خروجی اشاره دارد، یعنی هواپیماهایی که در حال ترک فرودگاه مبدأ هستند یا آماده پرواز می شوند. سالن Departures فرودگاه، جایی است که مسافران پس از چک-این و بازرسی های امنیتی، منتظر زمان سوار شدن به هواپیما می مانند. تابلوهای Departures Board اطلاعات پروازهای خروجی، شامل شماره پرواز، مقصد، شماره گیت، و زمان تخمینی خروج (ETD – Estimated Time of Departure) را نمایش می دهند.

بورد پرواز (Flight Information Display Board)

«بورد پرواز» یا تابلوهای اطلاعات پرواز (که ممکن است به آن Departures Board یا Arrivals Board نیز گفته شود)، نمایشگرهای بزرگی در سالن های فرودگاه هستند که اطلاعات به روز مربوط به تمامی پروازها را نشان می دهند. این اطلاعات شامل شماره پرواز، مبدأ/مقصد، زمان برنامه ریزی شده، گیت پرواز، و مهم تر از همه، وضعیت پرواز (Status) است. درک وضعیت های مختلف نمایش داده شده بر روی این تابلوها برای مسافران بسیار مهم است:

• On Time (سروقت): پرواز طبق برنامه زمانی خود و بدون تأخیر انجام خواهد شد.
• Delayed (تأخیر): پرواز با تأخیر مواجه شده است. این تأخیر می تواند ناشی از شرایط آب و هوایی، نقص فنی، ترافیک هوایی، یا دلایل عملیاتی باشد. در این حالت، زمان جدید پرواز (New Departure Time) معمولاً اعلام می گردد.
• Cancelled (لغو شده): پرواز به طور کامل لغو شده است. در صورت لغو پرواز، مسافران باید برای دریافت راهنمایی در مورد پرواز جایگزین یا بازپرداخت وجه به کانتر ایرلاین مربوطه مراجعه کنند.

تیک-آف (Take-off)

«تیک-آف» به لحظه ای اشاره دارد که هواپیما با افزایش سرعت بر روی باند فرودگاه، از زمین بلند شده و وارد فاز پرواز می شود. این مرحله از مهم ترین و حساس ترین مراحل پرواز است که نیازمند دقت بالای خلبان و آمادگی کامل هواپیما است. پس از تیک-آف، هواپیما به ارتفاع کروز (Cruising Altitude) می رسد.

لندینگ (Landing) / تاچ داون (Touch Down)

«لندینگ» یا فرود، به لحظه ای گفته می شود که هواپیما پس از اتمام پرواز، به سلامت بر روی باند فرودگاه مقصد می نشیند. «تاچ داون» نیز اصطلاح دیگری است که به طور خاص به لحظه تماس چرخ های هواپیما با باند اشاره دارد. فرود نیز مانند تیک-آف، نیازمند مهارت بالای خلبان و توجه به شرایط جوی است.

لانگ هال فلایت (Long-haul Flight)

«لانگ هال فلایت» به پروازهای طولانی مدت اشاره دارد که معمولاً بیش از ۶ ساعت به طول می انجامند و مسافت های بین قاره ای را پوشش می دهند. این پروازها اغلب شامل عبور از مناطق زمانی متعدد هستند و ممکن است با پدیده «جت لگ» (Jet Lag) همراه باشند که ناشی از اختلال در ریتم شبانه روزی بدن است.

استاپ اور (Stopover) / لِی اور (Layover)

«استاپ اور» و «لِی اور» هر دو به توقف های بین راهی در پروازهای طولانی مدت اشاره دارند. تفاوت اصلی آن ها در مدت زمان توقف است:

• Layover (لی اور): یک توقف کوتاه (معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت) برای تغییر هواپیما در یک فرودگاه واسط. در طول لی اور، مسافر معمولاً از فرودگاه خارج نمی شود.
• Stopover (استاپ اور): یک توقف طولانی تر (معمولاً بیش از ۲۴ ساعت) در یک شهر واسط. مسافران می توانند در طول استاپ اور از شهر بازدید کنند.

در هر دو حالت، باید به زمان و گیت پرواز بعدی خود دقت کنید و در صورت نیاز، برای ورود به کشور واسط، از قوانین ویزا مطلع باشید.

وان وِی (One-way) / ریتِرن (Return) / راندتریپ (Round-trip)

این اصطلاحات به انواع بلیط هواپیما اشاره دارند:

• One-way (وان وِی): بلیط یک طرفه، یعنی سفر تنها از مبدأ به مقصد بدون بازگشت.
• Return (ریتِرن): به بلیط برگشت اشاره دارد که همراه با بلیط رفت خریداری می شود.
• Round-trip (راندتریپ): بلیط رفت و برگشت که شامل هر دو بخش سفر (رفت و برگشت) در یک پکیج است و معمولاً از خرید دو بلیط یک طرفه ارزان تر تمام می شود.

اصطلاحات داخل هواپیما و حین پرواز

فضای داخل هواپیما دنیای کوچکی است که اصطلاحات خاص خود را دارد. آشنایی با این عبارات به شما کمک می کند تا پروازی راحت تر و آگاهانه تر داشته باشید و در مواقع لزوم، با مهمانداران و خدمه پرواز ارتباط مؤثرتری برقرار کنید.

کابین (Cabin)

«کابین» به فضای داخلی هواپیما اشاره دارد که مسافران و خدمه پرواز در آن حضور دارند. کابین های هواپیما بر اساس کلاس پروازی (اکونومی، بیزینس، فرست کلاس) طراحی های متفاوتی دارند و هر کدام امکانات و سطح رفاه متفاوتی را ارائه می دهند. کابین مجهز به سیستم های تهویه، روشنایی و ارتباطات است تا پروازی ایمن و راحت را برای مسافران فراهم آورد.

ایسل (Aisle)

«ایسل» به راهرویی اشاره دارد که بین ردیف صندلی ها در کابین هواپیما قرار گرفته است و مسافران و خدمه می توانند از آن عبور کنند. هنگام رزرو صندلی، مسافران می توانند بین «Aisle Seat» (صندلی کنار راهرو) و «Window Seat» (صندلی کنار پنجره) انتخاب کنند. صندلی های کنار راهرو برای افرادی که نیاز به جابجایی مکرر دارند یا فضای پای بیشتری می خواهند، مناسب تر است.

اوورهد بین (Overhead Bin / Compartment)

«اوورهد بین» یا «اوورهد کامپارتمنت» محفظه هایی هستند که بالای سر صندلی های مسافران در کابین هواپیما قرار دارند و برای نگهداری بار دستی (Carry-on Baggage) و وسایل شخصی استفاده می شوند. این محفظه ها برای بهینه سازی فضا و حفظ امنیت در طول پرواز طراحی شده اند. مهم است که بار دستی خود را به گونه ای در این محفظه ها قرار دهید که فضای کافی برای سایر مسافران باقی بماند و هنگام تلاطم هواپیما، از سقوط اشیاء جلوگیری شود.

سیِت بلت (Seat Belt)

«سیِت بلت» یا کمربند ایمنی، وسیله ای حیاتی برای ایمنی مسافران در طول پرواز است. مسافران موظف هستند در هنگام تیک-آف، لندینگ، و هر زمان که علامت بستن کمربند روشن است (به ویژه در زمان مواجهه با تلاطم یا «تِربولِنس» – Turbulence)، کمربند خود را ببندند. بستن کمربند ایمنی حتی زمانی که هواپیما در ارتفاع کروز قرار دارد، برای جلوگیری از آسیب در صورت تلاطم ناگهانی، توصیه می شود.

اکسیژن ماسک (Oxygen Mask)

«اکسیژن ماسک» یا ماسک اکسیژن، تجهیزات اضطراری است که در صورت کاهش ناگهانی فشار کابین، به طور خودکار از بالای صندلی مسافران آویزان می شود. در چنین شرایطی، مسافران باید ماسک را به سمت خود کشیده تا جریان اکسیژن برقرار شود و آن را روی دهان و بینی خود قرار دهند. راهنمایی های خدمه پرواز در خصوص نحوه استفاده از ماسک اکسیژن در ابتدای هر پرواز ارائه می شود.

لایف وست/جکت (Life Vest / Jacket)

«لایف وست» یا «لایف جکت» جلیقه نجاتی است که زیر یا کنار صندلی هر مسافر قرار دارد. این جلیقه ها برای استفاده در مواقع اضطراری فرود روی آب طراحی شده اند. خدمه پرواز در ابتدای هر پرواز، نحوه پیدا کردن، پوشیدن، و باد کردن جلیقه نجات را آموزش می دهند. استفاده از این جلیقه تنها در صورت دستور خدمه پرواز مجاز است.

دانش اصطلاحات داخل هواپیما، به مسافران امکان می دهد تا درک بهتری از دستورالعمل های ایمنی و خدمات پروازی داشته باشند و سفر خود را با آرامش و اطمینان بیشتری تجربه کنند.

کلاس های پروازی (Classes of Travel)

ایرلاین ها برای ارائه سطوح مختلفی از خدمات و راحتی، صندلی های هواپیما را به چند کلاس تقسیم می کنند:

• اکونومی کلاس (Economy Class): رایج ترین و اقتصادی ترین کلاس پروازی است. این بخش معمولاً بیشترین تعداد صندلی را در هواپیما به خود اختصاص داده و خدمات استاندارد پروازی را ارائه می دهد. فضای صندلی ها در این کلاس معمولاً محدودتر است.
• بیزینس کلاس (Business Class): یک رده بالاتر از اکونومی است که راحتی و خدمات بیشتری را ارائه می دهد. صندلی های بیزینس کلاس معمولاً بزرگ تر، دارای فضای پای بیشتر، و قابلیت خوابیدن کامل یا نیمه کامل هستند. خدماتی نظیر غذاهای باکیفیت تر، دسترسی به سالن های انتظار اختصاصی (Lounge Access)، و اولویت در چک-این و سوار شدن (Priority Boarding) از مزایای این کلاس است.
• فرست کلاس (First Class): لوکس ترین و گران ترین کلاس پروازی است که بالاترین سطح راحتی، حریم خصوصی، و خدمات شخصی سازی شده را ارائه می دهد. صندلی ها در فرست کلاس اغلب به سوئیت های خصوصی با تخت خواب های کامل تبدیل می شوند و خدمات غذایی و نوشیدنی سطح بالا، سرگرمی های اختصاصی، و توجه بی نظیر خدمه از ویژگی های آن است.

آرم رست (Armrest)

«آرم رست» به دسته صندلی در هواپیما اشاره دارد که برای راحتی مسافران و قرار دادن دست ها طراحی شده است. در برخی صندلی ها، آرم رست ها ممکن است دارای دکمه هایی برای تنظیم پشتی صندلی یا دسترسی به سیستم سرگرمی باشند. درک نحوه استفاده از آرم رست ها و رعایت حقوق سایر مسافران در استفاده مشترک از آن ها، بخشی از آداب سفر هوایی است.

جت لگ (Jet Lag)

«جت لگ» یا پرواز زدگی، یک اختلال فیزیولوژیکی موقتی است که در اثر سفر سریع بین مناطق زمانی مختلف ایجاد می شود. علائم جت لگ شامل خستگی مفرط، بی خوابی، سردرگمی، سردرد، و مشکلات گوارشی است. این عارضه به دلیل بر هم خوردن ساعت بیولوژیکی بدن (ریتم شبانه روزی) رخ می دهد. برای کاهش اثرات جت لگ، توصیه می شود قبل از سفر، الگوی خواب خود را به تدریج با زمان مقصد هماهنگ کنید، در طول پرواز آب فراوان بنوشید، و در مقصد بلافاصله با نور روز و فعالیت های محلی سازگار شوید.

اصطلاحات تکمیلی و موقعیت های خاص

علاوه بر اصطلاحات پایه، برخی واژگان و عبارات تخصصی تر نیز در فرودگاه ها و صنعت هوانوردی کاربرد دارند که شناخت آن ها می تواند در موقعیت های خاص مفید باشد.

سی آی پی (CIP – Commercial Important Person) / وی آی پی (VIP – Very Important Person)

«سی آی پی» و «وی آی پی» به خدمات تشریفاتی و ویژه در فرودگاه ها اشاره دارند که برای افراد خاص ارائه می شود:

• VIP (Very Important Person): این خدمات معمولاً برای مقامات بلندپایه دولتی، دیپلمات ها، و شخصیت های بسیار مهم در نظر گرفته می شود و اغلب جنبه امنیتی و پروتکلی دارد.
• CIP (Commercial Important Person): این سرویس برای افراد مهم تجاری، مدیران ارشد، و مسافرانی که مایلند تجربه ای لوکس و بدون دغدغه داشته باشند، طراحی شده است. خدمات CIP شامل استقبال اختصاصی در ورودی فرودگاه، انجام کلیه فرایندهای چک-این و گمرک توسط پرسنل، دسترسی به سالن های انتظار لوکس، پذیرایی، و انتقال با خودروی اختصاصی تا پای پلکان هواپیما است. این خدمات با پرداخت هزینه قابل دسترسی هستند.

کد اسکوآک (SQUAWK Code)

«کد اسکوآک» یک کد چهار رقمی است که توسط کنترل کننده های ترافیک هوایی به هر هواپیما اختصاص داده می شود. این کد به برج مراقبت کمک می کند تا هواپیماها را در صفحه رادار شناسایی و وضعیت آن ها را پیگیری کند. خلبان در مواقع اضطراری یا بروز مشکلات فنی، کدهای اسکوآک خاصی را تنظیم می کند که نشان دهنده وضعیت اورژانسی (مانند ربایش هواپیما، نقص فنی جدی، یا از دست دادن ارتباط رادیویی) است. این کدها اطلاعات حیاتی را به سرعت به کنترل کننده های ترافیک هوایی منتقل می کنند.

سوالات رایج در فرودگاه

در طول مراحل مختلف فرودگاه، ممکن است توسط پرسنل ایرلاین، افسران مهاجرت، یا مأموران گمرک، سؤالاتی از شما پرسیده شود. آشنایی با این سؤالات رایج و پاسخ های احتمالی آن ها، به شما کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتری ارتباط برقرار کنید:

• May I see your passport, please? (می توانم پاسپورت شما را ببینم؟) – پاسخ: Yes, here it is. (بله، بفرمایید.)
• Do you have any bags to check? (آیا باری برای تحویل دارید؟) – پاسخ: Yes, one bag. یا No, only a carry-on. (بله، یک چمدان. یا خیر، فقط بار دستی دارم.)
• What is the purpose of your visit? (هدف از سفر شما چیست؟) – پاسخ: Tourism, Business, or Visiting family. (گردشگری، کاری، یا ملاقات خانواده.)
• How long will you be staying? (چه مدت اقامت خواهید داشت؟) – پاسخ: For one week, or Two weeks. (برای یک هفته، یا دو هفته.)
• Do you have anything to declare? (آیا چیزی برای اظهار دارید؟) – پاسخ: No, nothing to declare. یا Yes, I have… (خیر، چیزی برای اظهار ندارم. یا بله، من … دارم.)

اعلامیه های رایج فرودگاه

پیام هایی که از بلندگوهای فرودگاه پخش می شوند، اطلاعات مهمی درباره وضعیت پروازها ارائه می دهند. درک این عبارات به شما کمک می کند تا پرواز خود را از دست ندهید:

• Final call for flight [Flight Number] to [Destination] from Gate [Gate Number]. (آخرین فراخوان برای پرواز [شماره پرواز] به مقصد [مقصد] از گیت [شماره گیت].) – این به معنی آن است که زمان کمی برای رسیدن به گیت باقی مانده است.
• Flight [Flight Number] is now boarding at Gate [Gate Number]. (پرواز [شماره پرواز] در حال سوار کردن مسافران در گیت [شماره گیت] است.) – یعنی فرایند سوار شدن به هواپیما آغاز شده است.
• Passengers for flight [Flight Number], please proceed to Gate [Gate Number]. (مسافران پرواز [شماره پرواز]، لطفاً به سمت گیت [شماره گیت] حرکت کنید.)

چرا دانستن این اصطلاحات اهمیت دارد؟

آشنایی با اصطلاحات رایج فرودگاهی و پروازی، صرفاً یک مزیت جانبی نیست، بلکه عنصری کلیدی برای تجربه ای روان، ایمن، و لذت بخش از سفر هوایی محسوب می شود. درک این واژگان و مفاهیم، چندین مزیت اساسی را برای مسافران به ارمغان می آورد:

افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب سفر: یکی از بزرگترین دغدغه های مسافران، به ویژه در پروازهای بین المللی، سردرگمی ناشی از اصطلاحات ناآشنا و عدم توانایی در برقراری ارتباط مؤثر است. با دانستن این اصطلاحات، مسافر احساس تسلط بیشتری بر فرایندها داشته و با آرامش خاطر بیشتری مراحل مختلف را طی می کند. این آگاهی، اضطراب را به حداقل رسانده و از استرس های بی مورد جلوگیری می کند.

صرفه جویی در زمان و جلوگیری از سردرگمی: فرودگاه ها محیط های شلوغ و پیچیده ای هستند. دانستن اصطلاحاتی مانند «ترمینال»، «گیت»، یا «چک-این» به مسافران کمک می کند تا به سرعت مسیر خود را پیدا کرده، فرایندها را بدون تأخیر طی کنند و از اتلاف وقت در صف ها یا جستجوی اطلاعات جلوگیری نمایند. این امر به ویژه در پروازهای با توقف کوتاه (Layover) اهمیت دوچندانی پیدا می کند.

امکان ارتباط مؤثر با پرسنل فرودگاه در مواقع ضروری: در شرایط غیرمنتظره مانند تأخیر یا لغو پرواز، گم شدن بار، یا نیاز به کمک های ویژه، توانایی استفاده از اصطلاحات صحیح برای بیان مشکل به پرسنل فرودگاه، بسیار حیاتی است. این مهارت به شما امکان می دهد تا مشکل را به وضوح بیان کرده و راهنمایی های لازم را دریافت کنید.

تجربه ی سفری آرام تر و لذت بخش تر: در نهایت، هدف از تمامی این آمادگی ها، تجربه سفری خاطره انگیز و بدون دغدغه است. هنگامی که مسافر از تمامی مراحل و اصطلاحات آگاه باشد، می تواند بیشتر بر جنبه های لذت بخش سفر تمرکز کند و از تمام لحظات آن، از لحظه ورود به فرودگاه تا رسیدن به مقصد، نهایت استفاده را ببرد. این آگاهی به شما اجازه می دهد که به جای نگرانی، از زیبایی های سفر و کشف مقاصد جدید لذت ببرید.

جدول جامع اصطلاحات فرودگاهی و پروازی

این جدول خلاصه ای از اصطلاحات کلیدی را در اختیار شما قرار می دهد تا برای مرور سریع و دسترسی آسان، بتوانید از آن بهره ببرید.

اصطلاح انگلیسی	معنی فارسی	توضیح کوتاه	محل کاربرد
Airline	شرکت هواپیمایی	کمپانی ارائه دهنده خدمات پرواز	بلیط، فرودگاه
Terminal	ترمینال / پایانه	ساختمان اصلی فرودگاه برای ورود و خروج مسافر	فرودگاه
Check-in	چک-این	فرایند ثبت حضور، دریافت کارت پرواز و تحویل بار	کانتر چک-این، آنلاین
Boarding Pass	کارت پرواز	مجوز ورود به هواپیما شامل اطلاعات پرواز	پس از چک-این، گیت
Boarding Time	زمان سوار شدن	ساعت مشخص برای ورود به هواپیما	کارت پرواز، تابلو اعلانات
Gate	گیت / دروازه	خروجی به سمت هواپیما در سالن فرودگاه	کارت پرواز، سالن پرواز
Security Check	بازرسی امنیتی	بازرسی مسافر و بار دستی برای اقلام ممنوعه	پیش از گیت
Passport Control / Immigration	کنترل گذرنامه / مهاجرت	بررسی مدارک هویتی در پروازهای بین المللی	سالن کنترل پاسپورت
Customs	گمرک	بازرسی کالا و دارایی ها در ورود و خروج از کشور	سالن گمرک
Baggage / Luggage	بار / چمدان	کیف ها و چمدان های مسافر	کانتر، هواپیما، بگیج ریکلیم
Carry-on / Hand Luggage	بار دستی / کیف دستی	بار مجاز داخل کابین هواپیما	داخل کابین، بازرسی امنیتی
Oversized / Overweight Baggage	بار اضافه وزن / حجیم	بار بزرگتر یا سنگین تر از حد مجاز	کانتر چک-این
Fragile	شکستنی	برچسب برای وسایل آسیب پذیر	تحویل بار
Liquids	مایعات	مواد مایع با محدودیت حمل در بار دستی	بازرسی امنیتی
Baggage Reclaim / Carousel	تحویل بار / نوار نقاله	محل دریافت چمدان پس از فرود	سالن بگیج ریکلیم
Lost and Found	اشیاء گمشده	بخش پیگیری وسایل گم شده	فرودگاه
Luggage Storage	امانات بار	محل نگهداری موقت چمدان	فرودگاه
Flight	پرواز	سفر هوایی	بلیط، تابلو اعلانات
Arrival	ورودی	پروازهای رسیده به فرودگاه	تابلو اعلانات، سالن ورودی
Departure	خروجی	پروازهای خارج شده از فرودگاه	تابلو اعلانات، سالن خروجی
On Time	سروقت	پرواز طبق برنامه	تابلو اعلانات
Delayed	تأخیر	پرواز با تأخیر	تابلو اعلانات
Cancelled	لغو شده	پرواز لغو شده	تابلو اعلانات
Take-off	برخاستن	بلند شدن هواپیما از زمین	داخل هواپیما
Landing / Touch Down	فرود / تماس با زمین	نشستن هواپیما بر روی باند	داخل هواپیما
Long-haul Flight	پرواز طولانی	پروازهای مسافت زیاد (معمولاً بیش از ۶ ساعت)	برنامه پرواز
Stopover / Layover	توقف بین راهی	توقف کوتاه/طولانی در فرودگاهی واسط	برنامه پرواز
One-way	یک طرفه	بلیط برای سفر بدون بازگشت	خرید بلیط
Return / Round-trip	برگشت / رفت و برگشت	بلیط برای سفر با بازگشت به مبدأ	خرید بلیط
Cabin	کابین	فضای داخلی هواپیما	داخل هواپیما
Aisle	راهرو	راهروی بین صندلی ها در هواپیما	داخل هواپیما، انتخاب صندلی
Overhead Bin / Compartment	محفظه بالای سر	فضای نگهداری بار دستی در کابین	داخل هواپیما
Seat Belt	کمربند ایمنی	وسیله ایمنی در صندلی هواپیما	داخل هواپیما
Oxygen Mask	ماسک اکسیژن	ماسک اضطراری در صورت افت فشار کابین	داخل هواپیما
Life Vest / Jacket	جلیقه نجات	جلیقه اضطراری برای فرود روی آب	زیر صندلی، داخل هواپیما
Economy Class	کلاس اقتصادی	اقتصادی ترین کلاس پروازی	انتخاب بلیط، داخل هواپیما
Business Class	کلاس تجاری	کلاس پروازی با خدمات و راحتی بیشتر	انتخاب بلیط، داخل هواپیما
First Class	کلاس اول	لوکس ترین کلاس پروازی با خدمات ویژه	انتخاب بلیط، داخل هواپیما
Armrest	دسته صندلی	دسته بین صندلی های هواپیما	داخل هواپیما
Jet Lag	پرواز زدگی	خستگی ناشی از اختلاف ساعت در پروازهای طولانی	پس از پرواز
CIP / VIP	خدمات تشریفاتی	خدمات ویژه فرودگاهی برای افراد مهم	فرودگاه
SQUAWK Code	کد اضطراری	کد چهار رقمی برای شناسایی هواپیما در رادار و وضعیت اضطراری	برج مراقبت، خلبان
Boarding Area	سالن سوار شدن	فضای انتظار مسافران قبل از سوار شدن	گیت
Flight Attendant / Cabin Crew	مهماندار هواپیما	پرسنل خدمات رسان در کابین هواپیما	داخل هواپیما
Captain / Pilot	کاپیتان / خلبان	فرمانده هواپیما	هواپیما
Co-Pilot / First Officer	کمک خلبان	خلبان دوم هواپیما	هواپیما
Direct Flight	پرواز مستقیم	پروازی که بدون توقف به مقصد می رسد	برنامه پرواز
Non-stop Flight	پرواز بدون توقف	پروازی که هیچ توقفی ندارد (حتی برای سوخت گیری)	برنامه پرواز
Connecting Flight	پرواز اتصالی	پروازی که برای رسیدن به مقصد نیاز به تعویض هواپیما دارد	برنامه پرواز
Transfer Desk	میز ترانسفر	میز راهنمایی برای مسافران پروازهای اتصالی	سالن ترانزیت
Lost Ticket Counter	کانتر بلیط گمشده	بخش پیگیری بلیط های مفقود شده	سالن ورودی فرودگاه
Customs Declaration Form	فرم اظهارنامه گمرکی	فرم مورد نیاز برای اظهار کالا در گمرک	بخش گمرک
Duty-Free Shop	فروشگاه بدون عوارض	فروشگاه هایی که کالاها را بدون مالیات می فروشند	سالن ترانزیت، پس از کنترل پاسپورت
Gate Agent	مسئول گیت	پرسنل مسئول چک کردن بوردینگ پس در گیت	گیت
Baggage Tag	برچسب بار	برچسب حاوی اطلاعات پرواز و مقصد بار	کانتر چک-این
Overbooked	ظرفیت مازاد	زمانی که تعداد بلیط های فروخته شده بیش از ظرفیت هواپیما است	ایرلاین
Standby	آماده به پرواز	مسافرانی که در لیست انتظار برای صندلی خالی هستند	کانتر ایرلاین

اصطلاحات مخفف پرکاربرد فرودگاهی

صنعت هوانوردی مملو از مخفف هایی است که برای سرعت بخشیدن به ارتباطات و انتقال اطلاعات دقیق به کار می روند. آشنایی با این مخفف ها می تواند در درک بهتر اطلاعات روی بلیط یا تابلوهای فرودگاه کمک کننده باشد.

مخفف	معنی کامل	توضیح کوتاه
ETA	Estimated Time of Arrival	زمان تخمینی رسیدن پرواز
ETD	Estimated Time of Departure	زمان تخمینی حرکت پرواز
EFC	Expected Further Clearance	زمان مورد انتظار برای دریافت مجوزهای بیشتر (برای کنترل ترافیک هوایی)
ID	Identification	مدارک شناسایی هویتی
IATA	International Air Transport Association	انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (سازمان استانداردسازی صنعت)
TSA	Transportation Security Administration	اداره امنیت حمل و نقل (در آمریکا)
Pax	Passengers	مخفف کلمه مسافران
APU	Auxiliary Power Unit	واحد قدرت کمکی (موتور کوچک برای تامین برق هواپیما روی زمین)
ATC	Air Traffic Control	کنترل ترافیک هوایی
GA	Gate Agent	مسئول گیت
FTD	Flight Information Display	صفحه نمایش اطلاعات پرواز
GMT	Greenwich Mean Time	ساعت گرینویچ (پایه زمانی برای پروازهای بین المللی)
UTC	Coordinated Universal Time	زمان جهانی هماهنگ (استاندارد اصلی زمان جهان)
OW	One Way	یک طرفه (برای بلیط)
RT	Round Trip	رفت و برگشت (برای بلیط)

سوالات متداول

در ادامه به برخی از پرسش های متداول که ممکن است در ذهن مسافران در مورد اصطلاحات فرودگاهی شکل بگیرد، پاسخ داده ایم.

آیا برای سفر داخلی هم نیاز به دانستن این اصطلاحات داریم؟

بله، بسیاری از این اصطلاحات و فرایندها در سفرهای داخلی نیز کاربرد دارند. مفاهیمی مانند چک-این، ترمینال، گیت، بار مجاز، و وضعیت پرواز (تأخیر، لغو) در پروازهای داخلی و خارجی یکسان هستند. آشنایی با آن ها، هرچند به زبان فارسی نیز اطلاع رسانی می شود، به شما کمک می کند تا مراحل سفر را سریع تر و با اطمینان بیشتری پشت سر بگذارید و در صورت لزوم، با پرسنل فرودگاه به طور مؤثرتری ارتباط برقرار کنید.

در صورت تأخیر یا لغو پرواز، چگونه می توانم اطلاعات کسب کنم یا چه اقداماتی باید انجام دهم؟

در صورت تأخیر یا لغو پرواز، اولین گام مراجعه به تابلوهای اطلاعات پرواز (Flight Information Display Board) است که وضعیت پرواز شما را نمایش می دهند. همچنین می توانید به کانتر ایرلاین مربوطه مراجعه کرده یا از طریق اپلیکیشن یا وب سایت ایرلاین اطلاعات به روز را دریافت کنید. در صورت لغو، ایرلاین معمولاً پرواز جایگزین ارائه می دهد یا هزینه بلیط را استرداد می کند. حفظ آرامش و پیگیری از طریق کانال های رسمی ایرلاین، کلید مدیریت این موقعیت هاست.

تفاوت دقیق Baggage و Luggage چیست و کدام را باید به کار برد؟

هر دو واژه Baggage و Luggage به چمدان ها و وسایل شخصی که در سفر حمل می شوند، اشاره دارند و اغلب به صورت مترادف استفاده می شوند. تفاوت اصلی آن ها بیشتر در کاربرد منطقه ای است. Luggage بیشتر در انگلیسی بریتانیایی رایج است، در حالی که Baggage در انگلیسی آمریکایی کاربرد بیشتری دارد. در صنعت هوانوردی، اصطلاح Baggage معمولاً بیشتر شنیده می شود (مانند Baggage Claim یا Checked Baggage). بنابراین، هر دو کلمه قابل استفاده هستند و مفهوم یکسانی را منتقل می کنند.

چگونه می توانم شماره گیت یا اطلاعات پرواز خود را پیدا کنم؟

شماره گیت و اطلاعات پرواز شما عمدتاً روی کارت پرواز (Boarding Pass) شما درج شده است. پس از چک-این، کارت پرواز را با دقت بررسی کنید. علاوه بر این، تابلوهای اطلاعات پرواز (Flight Information Display Board) که در سرتاسر سالن های فرودگاه نصب شده اند، اطلاعات به روز تمامی پروازها را نمایش می دهند. با یافتن شماره پرواز خود در این تابلوها، می توانید شماره گیت، زمان سوار شدن (Boarding Time)، و وضعیت پرواز (Status) را مشاهده کنید.

آیا حمل مایعات در بار دستی کاملا ممنوع است؟

خیر، حمل مایعات در بار دستی به طور کامل ممنوع نیست، اما محدودیت های شدیدی دارد. بر اساس قوانین بین المللی، مایعات (شامل ژل ها، اسپری ها، کرم ها، و نوشیدنی ها) باید در ظروف با حداکثر حجم ۱۰۰ میلی لیتر (۳.۴ اونس) نگهداری شوند. تمامی این ظروف باید در یک کیسه پلاستیکی شفاف و قابل باز و بسته شدن با حداکثر ظرفیت ۱ لیتر قرار گیرند، و هر مسافر تنها مجاز به حمل یک کیسه از این نوع است. این کیسه باید هنگام بازرسی امنیتی به صورت جداگانه ارائه شود. مایعاتی با حجم بیشتر باید در بار تحویلی (Checked Baggage) قرار گیرند.

نتیجه گیری

آشنایی با اصطلاحات پرکاربرد در فرودگاه و حین پرواز، گامی اساسی در جهت افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب سفر است. این دانش نه تنها به شما کمک می کند تا مراحل فرودگاهی را با سرعت و دقت بیشتری پشت سر بگذارید، بلکه توانایی شما را در برقراری ارتباط مؤثر با پرسنل فرودگاه در موقعیت های مختلف بهبود می بخشد. تسلط بر این واژگان، از لحظه چک-این تا دریافت بار در مقصد نهایی، تجربه ای روان و لذت بخش را برای شما رقم خواهد زد. با مطالعه دقیق این راهنما و به کارگیری نکات ارائه شده، می توانید سفری ایمن و بی دغدغه را تجربه کنید.

برای خرید بلیط هواپیما و برنامه ریزی سفر، از خدمات ما استفاده کنید.