چین از دیوار امنیت اروپا بالا رفت

دولت پکن در اقدامی غیرمعمول پیشنهاد داده است که یکی از اعضای مشترک ناتو و اتحادیه اروپا را زیر چتر امنیتی خود بگیرد؛ حال آنکه موافقت با این پیشنهاد مثل خراشی بزرگ بر چهره اروپای متحد است.

گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آیت البرز– مریم خرمایی: روز گذشته، به فاصله یک هفته بعد از آنکه بوداپست میزبان «وانگ شیایوهونگ» (Wang Xiaohong) وزیر امنیت عمومی چین بود، «شینهوا» خبرگزاری رسمی دولت پکن، از طرح یک پیشنهاد وسوسه انگیز برای «ویکتور اوربان» نخست وزیر راستگرای مجارستان خبر داد.

توسعه همکاری امنیتی بین بوداپست و پکن در شرایطی اتفاق می افتد که رابطه مجارستان با اتحادیه اروپا و ناتو به پایین ترین سطح رسیده است

گفته می شود که وانگ در جریان سفر خود که مصادف با هفتاد و پنجمین سال برقرای روابط دیپلماتیک میان دو کشور بود، به اوربان «حمایت امنیتی پکن» را پیشنهاد داد که مبارزه با تروریسم و جرایم فراملی را شامل می شود و به حوزه های داخلی مثل ظرفیت سازی نیروهای انتظامی و امنیت درون مرزی ذیل طرح «یک کمربند- یک جاده» هم بسط پیدا می کند.

چرا این خبر مهم است؟

اینکه فراتر از سرمایه گذاری و تجارت، مجارستان به عنوان عضوی از ناتو و اتحادیه اروپا زیر چتر امنیتی چین برود، به شدت غیرمعمول است. در موردی نسبتاً مشابه، تجهیز ترکیه به سامانه پدافندی اس-400 روسیه، با این ادعا که ممکن است دیوار دفاعی-امنیتی ناتو را تضعیف کند، تحریم و تنبیه آنکارا (کنار گذاشته شدن از پروژه اف-35 آمریکایی و تعلل در نوسازی یگان اف-16 این کشور) را در پی داشت.

نکاتی درباره دولت اوربان 

1. در میانه جنگ اوکراین، بوداپست بیش از همه اعضای اتحادیه اروپا به روسیه ارادت دارد و با دولت پکن هم عقیده است که حمایت کورکورانه غرب از کی یف به بحرانی تر شدن شرایط منجر می شود.

2. سال گذشته، اوربان تنها رهبر اروپایی ای بود که در اجلاس یک کمبربند-یک جاده چین شرکت کرد.

3. مجارستان تنها عضوی از اتحادیه اروپا است که با «توقف بشردوستانه و فوری درگیری ها در نوار غزه» مخالفت کرد. این نمونه ای از اختلاف زاویه دید بوداپست و بروکسل درباره مسایل جهانی است.

حدود شش ماه پیش، اتحادیه اروپا با هدف مقابله با سیاست های تجاری چین که برچسب تهاجمی خورده اند، فهرستی از فناوری های حساس که باید از دسترس پکن دور نگه داشته شود، ارایه داد

4. توسعه همکاری امنیتی بین بوداپست و پکن در شرایطی اتفاق می افتد که رابطه مجارستان با اتحادیه اروپا و ناتو به پایین ترین سطح رسیده است.

5. مجارستان تنها عضو از 31 عضو ناتو (پیمان آتلانتیک شمالی) است که پیشنهاد سوید را برای عضویت در این سازمان تایید نکرده و بیش از 18 ماه است که بررسی درخواست عضویت این کشور را به تعویق انداخته است. این یعنی مخالفت با توسعه طلبی ناتو یا دست کم تلاش برای باج خواهی از آن.

6. روز دوشنبه، دولت بوداپست پیشنهاد ملاقات با سناتور های آمریکایی را که در پی کسب موافقت این کشور برای عضویت سوید در ناتو به مجارستان سفر کرده بودند، رد کرد.

7. قطعنامه ای در راه کنگره آمریکا است که در آن بوداپست به دلیل تاخیر در پذیرش عضویت سوید در ناتو و عقب نشینی از دموکراسی، محکوم خواهد شد. شاید تحت چنین فشارهایی است که صبح امروز چهارشنبه خبری منتشر شد مبنی بر اینکه بالاخره حزب راستگرای حاکم با رای گیری پارلمانی برای تصویب این طرح موافقت کرده است.

8. هفته گذشته، بوداپست هیچ مقام بلندپایه ای را به کنفرانس امنیتی مونیخ نفرستاد.

همکاری امنیتی با بوداپست چه سودی برای چین دارد؟

معاهده امنیتی با مجارستان، یک پیروزی دیپلماتیک برای چین در مصاف با اتحادیه اروپا به شمار می آید که در باب مسایل حقوق بشری، عدم موازنه تجاری و موضع گیری در قبال جنگ اوکراین، با پکن اختلاف عقیده دارد. دوستی روبه رشد بوداپست و چین، همین حالا هم یک شکاف چشمگیر روی دیوار اتحاد اروپا به حساب می آید.

مجارستان به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا از حق وتو در باب مسایل سیاست خارجی و امنیتی برخوردار است و سابقه تضعیف یا رد بیانیه های انتقادی این بلوک علیه چین را هم در کارنامه دارد

حدود شش ماه پیش، اتحادیه اروپا با هدف مقابله با سیاست های تجاری چین که برچسب تهاجمی خورده اند، فهرستی از فناوری های حساس که باید از دسترس پکن دور نگه داشته شود، ارایه داد. کمیسیون اروپا که این فهرست از فناوری های حیاتی ازجمله محاسبات کوانتومی، نیمه هادی های پیشرفته و هوش مصنوعی را تعیین کرده، معتقد است که اروپا نباید آنها را به راحتی در دسترس کشور هایی قرار دهد که این نگرانی در مورد آنها وجود دارد که به امنیت بلوک، منافع اتحادیه اروپا یا حقوق بشر آسیب می رسانند.

جالب آنکه بوداپست میزبان اروپایی فناوری «هوآوی» است و بزرگ ترین پایگاه لجستیکی و تولیدی این شرکت خارج از قلمرو چین را در خود جای داده است. این میزبانی بی اعتنا به هشدار کمیسیون اروپا درباره خطری که این غول فناوری ارتباطات برای امنیت اروپا دارد، انجام می شود. 

اتحادیه اروپا در سال 2020 اعلام کرد که کشورهای عضو می توانند استفاده از تجهیزات و فناوری های پرریسک شرکت هایی مانند هواوی در شبکه مخابرات خود را محدود یا ممنوع کنند.

اتحادیه اروپا در آن هنگام با درخواست آمریکا برای ممنوع کردن فعالیت شرکت های چینی مخالفت کرد. اما حدود هفت ماه پیش، روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز گزارش داد که اتحادیه اروپا قصد دارد فعالیت شرکت چینی هواوی در توسعه نسل پنجم شبکه تلفن همراه (5G) را در کشورهای عضو این اتحادیه منع کند.

از همه این ها که بگذریم، جهان بینی اوربان و «شی جینپینگ» رییس جمهور چین به ویژه در باب زوال قدرت آمریکا و اصرار به متحد ماندن با روسیه، شباهت هایی به یکدیگر دارد. مجارستان در جهت تامین منافع چین، به کار پکن می آید، چراکه به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا از حق وتو در باب مسایل سیاست خارجی و امنیتی برخوردار است و سابقه تضعیف یا رد بیانیه های انتقادی این بلوک علیه چین را هم در کارنامه دارد.

همچنین، مجارستان یکی از اعضای ناتو است- بلوکی نظامی که رسانه های دولتی چین از آن به عنوان «چالشی بزرگ برای صلح و ثبات جهانی» یاد می کنند. حتی در زمان برگزاری نشست «ویلنیوس» ناتو در ژوییه 2023، سخنگوی وزارت امور خارجه چین این ایتلاف را به تضعیف قوانین بین المللی متهم کرد و ناتو را «ماشین جنگی» ای توصیف کرد که مسیول رنج میلیون ها نفر است.

ناتو هم سال گذشته مدعی شد که چین با «جاه طلبی ها و سیاست های قهری اش» منافع، امنیت و ارزش های پیمان آتلانتیک شمالی را به چالش می کشد و همین ادعا راهگشای تقابل جویی میان دو طرف شد.