اشک ها برای چه کسی ریخته می شوند؟

جهان در حالی نزدیک به پنج ماه است که معطوف به غزه و جنایات رژیم صهیونیستی و حامیانش علیه ملت فلسطین است که خبر مرگ ناوالی از اعضای اپوزیسیون روسیه در زندان، به ناگاه به صدر مواضع دولتمردان و رسانه های غربی رسید چنانکه گویی دیگر در جهان هیچ خبری مهم تر از آن وجود ندارد و حتی نشست امنیتی مونیخ که برای امنیت جهانی است به این مسیله اختصاص یافت.

به گزارش آیت البرز، قاسم غفوری در سرمقاله روزنامه سیاست روز نوشت: جو بایدن رییس جمهور آمریکا،  پوتین را مسیول مرگ ناوالنی دانسته و مدعی شده همانطور که در اوکراین مشاهده کردیم, پوتین نه تنها شهروندان سایر کشورها را هدف قرار می دهد، بلکه او جنایات وحشتناکی را نیز علیه مردم خود مرتکب می شود لذا مرگ ناوالنی فوریت تصویب کمک به اوکراین را بیش از پیش نشان می دهد.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مسیولیت مرگ الکسی ناوالنی، را مستقیما بر دوش ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه نسبت داد. امانویل مکرون، رییس جمهور فرانسه، با انتشار پستی در شبکه ایکس گفت که در روسیه «جان های آزاده به گولاگ فرستاده می شوند و به مرگ محکوم می شوند.»در همین حال، آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه ایتالیا نوشت که ناوالنی «پس از سال ها آزار و شکنجه در زندان» درگذشت و دولت ایتالیا همیشه در کنار کسانی خواهد بود که برای دموکراسی، برای آزادی اندیشه و برای حقوق مسلم همه آحاد بشر می جنگند.کاجا کالاس، نخست وزیر استونی، نوشت که مرگ ناوالنی یک یادآوری سیاه دیگر از رژیم سرکشی است که با آن سر و کار داریم و اینکه چرا روسیه و همه کسانی که مسیول آن هستند باید پاسخگوی همه جنایتشان باشند. ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس نیز مرگ الکسی ناوالنی را «خبری وحشتناک» خواند و گفت که او در طول زندگی اش شجاعت باورنکردنی از خود نشان داد.اولاف شولتز، صدراعظم آلمان هم گفت که این فعال سیاسی با جان خود بهای شجاعتش را پرداخت. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت که از اخبار مرگ الکسی ناوالنی عمیقاً متاثر و نگران است. باراک اوباما رییس جمهور سابق آمریکا الکسی ناوالنی را مردی نترس توصیف کرده که «جان باخت بی آنکه مغلوب ظلم شود. ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین مدعی شد که ولادیمیر پوتین مسیول مرگ الکسی ناوالنی، است. قابل توجه آنکه در همسویی با غرب دفتر حقوق بشر سازمان ملل می گوید که از خبر مرگ الکسی ناوالنی «متحیر» است و این واقعه باید توسط یک نهاد مستقل بررسی شود.
رسانه های غربی از جمله فارسی زبانان همچون بی بی سی نیز چنان به پردازش این خبر پرداخته اند که گویی ابر قهرمانی مقدس و رهایی بخش برای جهان، به دست دولتمردان روس کشته شده است و جهان باید انتقام او را با تشدید تحریم ها و حملات علیه روسیه و متحدانش بگیرد.
هر چند که مرگ مشکوک ناوالی مشکوک بوده و نیازمند شفاف شدن موضوع است اما نوع رفتار دولتمردان و رسانه های غربی بار دیگر حقیقتی به نام کاسب کاری و خون خواری غرب را آشکار ساخت که در ظاهر اشک می ریزند و در پس پرده از مرگ افراد جشن می گیرند. رفتاری که نمود آن را در رفتار آنها در قبال رخدادهای سال گذشته ایران می توان مشاهده کرد. این به اصطلاح جو انسان دوستانه و حقوق بشر غربی در حالی روی می دهد، که همین رسانه ها و مقامات غربی در طول نزدیک به پنج ماه جنگ غزه هیچ تلاشی برای مقابله با نسل کشی میلیونی در غزه نداشته اند و حتی اقدام به ارسال تسلیحات برای رژیم صهیونیستی کرده اند. جهان فراموش نکرده است که آنها چگونه در برابر کشتار میلیون ها نفر در افغانستان و عراق توسط آمریکا و متحدانس و صدها هزار نفر توسط داعش ساخته آمریکا در سوریه و عراق سکوت و از آن حمایت کرده اند.
 آنها در حالی خود را مظهر انسانیت می نامند که همچنان به اعمال تحریم ها علیه سایر کشورها ادامه می دهند که جان هزاران کودک با بیماری خاص را به مخاطره انداخته است چنانکه خانم دوهان نماینده ویژه سازمان ملل در امور قهری یک جانبه در گزارش سال گذشته اش تحریم ها علیه ایران را جنایت علیه بشریت و نسل کشی دانسته و ضمن تاکید بر لزوم لغو تحریم ها خواستار مجازات آمران و عاملان تحریم ها شده است. بر این اساس می توان گفت که پرونده ناوالنی نشان داد اشک های غرب صرفا زمانی جاری می شود که بتواند با خون انسان ها برای رسیدن به منافع خویش اقدامی صورت دهد چنانکه شکست های اخیر ارتش اوکراین، تقلای غرب برای تبدیل نشست امنیتی مونیخ جهت توجیه تسلیح اوکراین، سناریوی نقش غرب در مرگ ناوالی را تقویت می کند.

پایان خبر آیت البرز

اشک ها برای چه کسی ریخته می شوند؟